Is dat leuk, of wat is het eigenlijk? Sniepen in Zoetermeer, Snowworld is wel bekend maar Sniepen…. Welnu, de Sniep is een bekende en oude horecagelegenheid in Zoetermeer, een stad die nog dorp wil worden genoemd (of was dat nu net andersom).

In ieder geval was ik donderdag uitgenodigd voor een conferentie over “Effectief arbeidsmarktbeleid is efficiënt samenwerken”. Jawel, uw HW komt nog eens ergens! De lijst met sprekers was interessant en beloofde ook pret. Dagvoorzitter Tof Thissen, fractievoorzitter Groen Links in de Eerste Kamer en oud-voorzitter van Divosa, opende op zijn gebruikelijke Limburgs-joviale wijze de dag.

Tof is een bevlogen en heel sociaal man, die altijd met kracht opkomt voor de zwakkeren in de samenleving. En die de sociale diensten in den lande heeft helpen veranderen van ‘uitkeringsfabrieken’ in organisaties die veel meer op ‘arbeid en meedoen in de maatschappij’ zijn gericht.

Uiteraard mocht de conferentie geopend worden door de gastheer, de Zoetermeerse wethouder Edo Haan. Hij vertelde over de Sociaal Economische Agenda, die zij de afgelopen jaren met het bedrijfsleven hebben opgezet en die er toe geleid heeft dat gemeente en ondernemers samenwerken aan een beter ondernemersklimaat, meer werk en minder uitkeringen.

De volgende spreker was inmiddels ook gearriveerd en kreeg al snel het woord. Maarten van Rossem, hoogleraar geschiedenis, was uitgenodigd om ook een bijdrage te leveren aan het arbeidsmarktbeleid. Op zijn eigen humoristische wijze informeerde hij ons eerst over zijn verbazing dat hij voor dit onderwerp was uitgenodigd, want daar wist hij niets van. Maar ja, hij is aangesloten bij de Speakers Academy en dan gebeuren die dingen. Dat gaat dan zo: “Morgen meneer van Rossem, Zoetermeer wil u graag boeken voor een lezing over arbeidsmarktbeleid”. “Maar daar weet ik helemaal niets vanaf!” “Ach dat hindert niet, ze vinden u gewoon leuk”. En zo kom je dus aan je werk.

Enfin, uiteraard heeft Van Rossem wel een geheel eigenzinnige kijk op de dingen en het knappe is, dat hij dan uitgaat van een paar uitgangspunten, vervolgens uitweidt over allerlei andere dingen en dan toch weer logisch terugkomt op zo’n uitgangspunt. Zijn grote boosheid en frustratie over arbeidsmarktbeleid zit hem in het eruit werken van oudere werknemers. Je moet gewoon wegwezen en als je dat niet doet, vindt men je maar vreemd! Veel humor, rake observaties en de tijd vliegt.

Willem Vermeend kroop vervolgens achter het katheder. Oud-staatssecretaris en ook nog korte tijd minister, belastingspecialist, hoogleraar fiscaal recht en ondernemer. En daarover wilde Vermeend vooral spreken. Want hij wilde graag benadrukken dat de ‘crisis’ bestaat in ‘the eye of the beholder’. Met andere woorden, de crisis heeft niet voor iedereen dezelfde gevolgen. En er liggen enorme kansen in de twee trends die hij signaleert. De ene trend is het internet en alle ontwikkelingen daarom heen. Hij vertelde dat zijn bedrijf behoort tot de beste gamebouwers van de wereld en dat de Nederlandse jongeren behoren tot de top in deze branche. Het zijn ook bijna altijd Nederlandse jongeren, die wereldkampioen gamen zijn.

De tweede trend is duurzaam ondernemen. Bouw huizen en bedrijfspanden die energie aan de omgeving teruggeven. Het kan allemaal maar het gebeurt op te kleine schaal. Er liggen immense kansen op dit terrein voor goede ondernemers. De overheid moet dit soort zaken eigenlijk eisen bij nieuwbouw projecten, maar doet feitelijk te weinig.

Vermeend raakte al pratende steeds enthousiaster en moest uiteindelijk door de dagvoorzitter worden afgekapt.

Ook de volgende spreker, prof. Arnold Heertje, overkwam dat lot. Want eenmaal op gang gekomen was hij ook niet meer te stuiten. Heertje vindt dat er twee peilers van de economie zijn, schaarste en welvaart. Door allerlei specialisaties verdwijnen deze twee vaak uit het zicht. Eenvoudige inzichten zijn verloren gegaan en dat leidt to schade. Zo worden de natuur en de cultuur tegenwoordig ernstig ondergewaardeerd ten opzichte van de financiële kanten van de economie. Verder verzet hij zich tegen de illusie dat alles kan worden gemeten en dan naar financiële zaken kan worden vertaald. Natuur en cultuur zijn niet te meten, zegt Heertje, maar ze vertegenwoordigen wel een enorme waarde. Hij refereerde nog aan een dag eerder toen hij in Leiden was vanwege de Oostvlietpolder. Schande dat zijn partij, de PvdA, zo’n mooie polder wil opofferen aan een bedrijventerrein. Opnieuw een bewijs dat de natuurwaarde in economische zin onvoldoende meetelt.

Daarna was het tijd voor de lunch. Ik zocht met een paar heerlijke broodjes de lichte serre op, met een fraai uitzicht op de tuin. Wie schetst mijn verbazing, als vervolgens Willem Vermeend, Tof Thissen, de Zoetermeerse wethouder en een Zoetermeers afdelingshoofd ook aan mijn tafeltje aanschoven. Enfin, we hadden een leuk gesprek aan dat tafeltje over de ‘smart laptop’, die Vermeend nu aan het bouwen is (althans zijn bedrijf). Daar zit een navigatiesysteem in en de nodige software (doet denken aan een Apple). Maar het apparaat gaat straks in China voor 100 dollar over de toonbank. Hij gooide ook de idee in de lucht, dat het toch mogelijk moet zijn om één basis website voor gemeenten te maken, met alle faciliteiten. Zoiets scheelt heel veel geld ten opzichte van nu, waar iedere gemeente een eigen website moet hebben. Eenzelfde idee had Tof Thissen ten aanzien van het administratieve systeem voor sociale diensten. Ruim vierhonderd gemeenten hebben een systeem, ieder op zich met eigen personeel. Dat kan toch ook veel efficiënter (en dat is natuurlijk ook zo). In zijn nieuwe rol als directeur van KING gaat hij zich daar hard voor maken.

‘s-Middags waren er nog een paar workshops (wist je trouwens dat je op een ballon kunt zitten met je voeten van de vloer en je handen in de lucht, probeer het maar eens) en heb ik nog een poosje staan praten met een onderzoeker van het Nicis, een groot onderzoeksinstituut.

Al met al weer een mooie donderdag, met interessante sprekers, met onverwachte lunchgenoten en een prettige borrel met hapjes na.