Dat was de afgelopen week wel. Op dinsdag de crematie van mijn moeder, een hele mooie uitvaart, intiem, met humor, maar ook ter nagedachtenis. Ontspannen, niet met dat zware Calvinistische gedoe. Er kon gelachen worden, er kon met elkaar gepraat worden, kortom, een fijne uitvaart.

Alle mensen, die hun medeleven hebben betuigd, dank daarvoor. Het is fijn om te weten dat er virtueel ook allemaal mensen met je meeleven. Dat doet een mens goed.

Tegelijkertijd moest de nieuwe woning in de Rijnstraat worden gedaan. De woning zag er op het eerste gezicht niet uit, uitgewoond, met allemaal vieze muren. Maar na een paar dagen stevig aanpoten zagen die muren er toch weer iets anders uit.

Tijd dus voor een blog. Vanwege alle drukte en gedoe heeft het allemaal even stil gelegen, maar nu moet het maar weer eens.

Allereerst even een plaatje van de “clean”-helden, de HW en zijn eega Trixenblixen. Zij zijn het die de muren hebben ontbladderd, restanten driedubbel behang losweekten, met plamuurmessen de muren te lijf gingen, hakkend en takkend door het huis heen. Na een aantal dagen ploeteren zijn de kamers in ieder geval toonbaar geworden en kan er de komende dagen worden gesausd.

Ja, want de HW gaat de muren wit maken, met een kleine korrel als structuur. Altijd gemakkelijk om later weer eens over te verven, wit of een willekeurige andere kleur.

Amigo Zazen heeft zich ontfermd over de trap en deze geschuurd en in een eerste laag grondverf gezet. De trap is namelijk donkerbruin en moet uiteindelijk ook maagdelijk wit worden. Want het huis moet licht en transparant worden.

Bovenstaande foto’s geven een kleine impressie hoe het huis er uit ziet en hoe een kamer er na een behandeling door het “clean”-team er uit ziet.

Vandaag kwamen er allerlei onderhoudsmensen langs. Een elektrieker voor een nieuwe geaarde contactdoos in de keuken, een verwarmingsman met een vulset en een CV-knop en een timmerman voor een nieuwe trapleuning, handvaten voor de ramen en een afdekplaatje voor in de keuken. En de stucadoor kwam even kijken naar wat er moest gebeuren. Een uurtje later kwamen er twee stuca-boys om de muur van één van de slaapkamers al vast voor te bewerken. Morgen om kwart voor acht staan ze voor de deur. En om negen uur heb ik ook nog een vergadering op mijn werk. ‘t Wordt weer een druk daggie, morgen.

En passant hebben we zondag ook nog even Kerst gevierd in het altijd gezellige café de Bontekoe. Gemakkelijk, op zeven minuten loopafstand, ideaal :-). Het was gezellig druk en Concordia kwam even langs om de Kerstliederen van een mooie begeleiding te voorzien. Eigenlijk weer geheel uniek, Kerstliedjes zingen in het steegje met een aantal vrolijke mensen. Hieronder wat sfeerplaatjes.