De grote drukte voorbij

Dat zou je kunnen zeggen na het overlijden van mijn moeder en de verhuizing naar ons nieuwe huis in Leiden. Hoog tijd ook weer eens voor een blog, want dat is er de afgelopen weken flink bij ingeschoten.
Goed om dus eens even terug te blikken op die verhuizing, die eigenlijk in hoog tempo moest plaatsvinden. Want 4 december de sleutels in je handen gedrukt krijgen en 24 december elders slapen bleek toch wel een reuzeklus, te meer omdat er binnen het nieuwe huis aardig wat moest worden gedaan.
De muren moesten allemaal worden gesausd en op veel plekken worden hersteld. Ook nog werk voor een invliegende stucadoor, terwijl ook de timmerman en de cv-meneer voorbij kwamen.

Zazensie kwam ook een handje toesteken en dat was bij de omvangrijke klus zeer welkom. En uiteraard was ook eega zeer handig met de kwast en de roller.

Alle kleine hoekjes en gaatjes die in het huis te vinden waren, kregen een stevige kwastbeurt, waarbij de verf ook nog de taak kreeg om allerlei gaatjes en scheurtjes op te vullen. Hetgeen wonderbaarlijk goed lukte.

U moet maar rekenen, vier slaapkamers en een woonkamer plus nog twee trappen, bergkasten e.d. Alles werd met een witte laag structuurverf bedekt, tot grote vreugde van het winkelpersoneel van de Gamma. Want de Kerstbonus was weer binnen.

Vervolgens was de beurt aan de vloermannen om alle vloeren te voorzien van een fraaie bedekking. Maar hiervoor was de vloermeterman geweest en die had HW verzekerd dat de vloeren wel egaal moesten zijn. Hetgeen een heel geploeter opleverde om lijmresten te verwijderen, gaten te dichten, scheuren te plamuren, enz.

Kortom een heel gedoe, waarvan de vloermannen achteraf zeiden dat het niet zo nodig was. Alleen scherpe punten waren hinderlijk bij het leggen van een nieuwe vloer. Waarna HW met enige weemoed keek naar al het overbodige werk. De bedoeling was dat de vloermannen alles op de 15e zouden leggen, maar je voelt het al aankomen, dat lukte niet. Ze kwamen daarom de 22e terug en uiteindelijk moesten ze de boel op de 24e, temidden van de verhuizing nog afmaken. Maar goed, eind goed, al goed, voor de Kerst waren de vloeren gelegd.

Deze foto geeft een beetje een beeld van wat we aantroffen. De twee bovenste kamers hebben zulke dakstukken en die heeft de vorige bewoner van een treffende en opvallende kleur voorzien.

Ons ontbrak de tijd om hier nog iets aan te doen. Dat komt de komende weken wel en als er nog liefhebbers zijn die graag willen kwasten dan wel rollen, u zijt wellekome. Ook de kozijnen en deuren krijgen later nog een fraaie beurt, een verfbeurt that is, daar was te weinig tijd voor.

En alsof het allemaal nog niet genoeg was, meende Vadertje Winter ook nog een duit in het zakje te moeten doen. Net op het moment dat we met een grote bus gingen verhuizen, kwam de sneeuw met bakken uit de hemel. Dit leidde wel tot fraaie taferelen in ons grote achterpark het Plantsoen, maar ik kan u verzekeren dat het een verhuizing toch wel in de weg zit. Zo moesten we de bus een paar keer uitgraven om weg te komen en ook het bepakt en bezakt glibberen is geen onverdeeld genoegen, kan ik u mededelen. Maar goed, het lukte allemaal en met behulp van eega’s zonen werden alle noodzakelijke dingen voor de Kerst verreden en vertild van Hazerswoude naar Leiden.

En tot onze grote verrassing nam Poes al snel haar plaats in voor het raam, opdat ze de hele buurt goed in de gaten kon houden. Na een paar dagen ging ze ook al voorzichtig naar buiten en ze had al snel in de gaten dat ze een rondje kon maken. Voordeur uit, omlopen en achter weer naar binnen. Dat was een hele geruststelling!

Bij het huis in Hazerswoude kwam ons roodborstje nog even afscheid nemen. Overigens had hij ook wel een beetje honger, want met die sneeuw was het toch lastig om voldoende voer te vinden.

Maar voordat we echt konden verhuizen moest in Hazerswoude het trottoir eerst van de sneeuw worden ontdaan, want het is knap lastig om met een zwaar beladen karretje of steekwagentje door de sneeuw te ploeteren. Het opruimen van de sneeuw leverde op zich al een halve dag vertraging op binnen het toch al strakke verhuisschema.

Maar ja, de winter, wat doe je er aan. Vraag dat maar eens aan de NS.

Maar goed, twee dagen heel hard werken, de Kerstdagen in de rommel zitten, maar wel alle kinderen met aanhang die komen eten. Kan allemaal zonder overspannen te raken.

Eega die lekker vlees bij v.d. Zon gaat kopen, dat vervolgens binnen een uur uit haar tas wordt gestolen. Zodat er Eerste Kerstdag moet worden geïmproviseerd, dat kan er dan ook nog wel bij. Maar langzamerhand krijgt alles zijn vorm, zoals de woonkamer.

We kunnen zitten, we kunnen weer tv kijken en radio luisteren, kortom aan de eerste levensbehoeften wordt voldaan (althans als we slapen, eten en nog wat andere zaken niet meetellen).

Maar we zijn er nog niet, want de zolder van het oude huis moet nog worden ontruimd. En daar staat me nog een lading oude zaken. Kost nog een paar dagen om alles naar beneden te sjouwen en dan staat de woonkamer in het oude huis ineens weer helemaal vol.

Weer een bus gehuurd, twee volle wagens naar de Schans in Alphen (voor het grote afval) en twee volle wagens naar schuur en bovenkamer in Leiden.

Zo zag de woonkamer er weer uit, dus, met alle zoldervoorwerpen.

En zo kom je ook nog weer eens dingen tegen waarvan je niet eens meer wist dat je ze nog had. Oude herinneringen uit oude doosjes, oude fotoalbums van ouders en nog meer.

Maar uiteindelijk werd het huis in Hazerswoude zo opgeleverd, met een mooie parketvloer, linoleum en een fraaie boom in de tuin. En de nieuwe bewoner nam het allemaal over. Wat ons weer aardig wat tijd scheelde.