Het was, pardon, is warm dit weekend. Spaans warm, heet, eigenlijk verwacht ik in Stompwijk wel een stierengevecht. Tijd dus om een een verfrissend vervoermiddel te kiezen, een ‘bicicleta’, waarbij de milde bries door je haren woelt. Nou ja, bij wijze van spreken dan. Zaterdag via de Weipoort naar Het Geertje, de bekende vermaak/bio/geitenboerderij.

Onderweg kwamen we daar de bekende voetbalcoach van de sv Weipoort tegen, de heer Lionheart, die voorspelde dat NL minimaal in de finale zou komen. Minimaal, wel te verstaan, meldde deze kenner met een hart van steen.

Verderop bleek de warmte inmiddels ook de geiten parten te spelen. Hoewel geen berggeit waren er een paar die meenden een duidelijke familieband te hebben. Zij beklommen de steile strobalen en namen daar een gedurfde pose aan, als ware men een met doodsverachting op de rand van de klif rustende ‘helden’geit.

Na een korte pauze, zowel voor de koffie als voor biovlees en -kaas, werd het stalen ros weer beklommen en begaven HW en zijn eega zich vanaf Leidschendam langs de Vliet weer Leidenwaarts.

De dag erna, de dag van de grote match Deutschland – England (en geen UK), besloten Hw en eega opnieuw het ros te beklimmen en dit keer eens een andere kant op te rijden. Je ziet het al in de kopfoto, eerst richting Voorschoten en dan langs de spoorbaan richting Den Haag. Onderweg onder het spoor door naar Wassenaar en dan krijg je links en rechts een prachtig weids uitzicht over de groene weilanden, richting Leiden en richting Den Haag.

Verder ging de tocht, langs de villapaleizen van Wassenaar (hoe krijgen mensen toch zoveel geld bij elkaar voor een stulpje?) naar een verdiende koffiepauze bij Pannenkoekenboerderij Meijendel. Althans, zo heette het vroeger. Maar pannenkoeken worden er nog steeds geserveerd, aan ‘dames en heren van stand’.

Vervolgens koersten HW en eega welgemoed over het duinpad van Wassenaar naar Katwijk. Voorwaar een prachtig pad door fraaie geelgekruide duingebieden, met laagkruipende begroeiing en niet te vergeten de voorbijsnellende derrières van slecht geklede regenboogkleurige zogenaamde ‘cyclistes’.

In Katwijk aangekomen verbaasden wij ons over het samengaan van de christelijke Katwijkse moraal en de schaars geklede drinkende drukte langs de boulevard. Ach, geloof en geld beginnen allebei met een g, denken we dan maar. Via het pittoreske Katwijk a/d Rijn en het platvloerse Rijnsburg benaderden wij het mondaine Oegstgeest, waar we nog even genoten van de fraaie boompartijen bij Rhijngeest en Endegeest. En zo kwamen we langzamerhand in de buurt van onze eindbestemming, het Heempark, dat dit jaar zijn 50e verjaardag viert.

Het Heempark is een heel fijn parkje, langs de Mare, net buiten Leiden, vlakbij de Kikkerpolder en het Leidse Hout. Het park, dat nog verrassend groot is, herbergt veel planten- en bomensoorten. Dit keer kon je genieten van veel geuren, even met je vingers langs een paar blaadjes en dan volop je geurpapillen in de neus aan het werk zetten. Heerlijke geuren worden dan je deel, hoewel één plant rook naar een vieze natte vaatdoek die al enige tijd in de keuken heeft gelegen.

En met de geuren en kleuren van het Heempark in de neus en op het netvlies gingen HW en eega deze hete zomerdag weer eens ‘op huus op an’, teneinde het tweede gedeelte van de dag te kunnen genieten van een rosé prosecco und der Riesenkampf zwischen Deutschland – England. Over de uitslag zal ik het verder niet hebben en er kan ook niet over worden gecorrespondeerd.