Dag twee gingen we besteden aan het werk van eega’s oudste zoon Jochem, die als product designer in Londen werkt. En zo zaten we even na tienen al weer in bus 55 richting City om als eerste een galerie te bezoeken aan de Brompton Road, net iets verder dan het grote winkelpand van Harrods. Helaas was de galerie op dit ‘vroege’ uur nog gesloten, zodat er niets te bewonderen viel.
Toen maar door naar het Science Museum, dat even verderop om de hoek ligt. Jochem heeft daar meegewerkt aan de vormgeving van de tentoonstelling “Who Am I“. Hij ontwierp o.a. de houders en steuntjes in de tentoonstellingskasten, maar ook de tekstbordjes en het poppetje, wat in diverse uitingen weer naar voren komt.

Het Science Museum is geweldig voor jong en oud. Je vindt er oude locomotieven uit het stoomtijdperk, oude auto’s, vliegtuigen en raketten. Zo zie je op de foto hiernaast een DC-3 Dakota die daar zo maar hangt, met daarachter een stapel echte auto’s uit de jaren 50 en 60. Natuurlijk ontbreekt de T-Ford niet en ook de satelliet waarmee de eerste Amerikanen om de maan cirkelden kun je daar bewonderen.
TIP 3: Het Science Museum aan Exhibition Road (vooral voor kinderen leuk).

Daarna mocht ik nog even met mijn nieuwe automobiel (een Lamborghini) op de foto, voor het hotel. Uiteraard neem ik mijn auto overal mee naar toe, want zonder dit karretje ben ik niet mezelf.
Hoewel, ik vrees dat dit toch het ‘speelkarretje’ is van de nieuwe eigenaar van Harrods, voor The Berkeley, één van de chicste hotels van Londen. Hier logeren zo’n beetje alle Arabische vrienden van Londen. En als je het nieuws een beetje hebt gevolgd dan weet je dat dit wagentje een wielklem kreeg, recht voor de ingang van Harrods.
Anyway, genoeg van dit geneuzel. Op naar het volgende museum. Op een paar minuten van het Science Museum ligt het Victoria & Albert Museum, een imposant groot gebouw, zeven verdiepingen in het vierkant. En in het midden een groot plein met een vijver, waar kinderen lekker kunnen spelen.

Het V&A kent ook een paar prachtige ruimtes waar je koffie kunt drinken, kunt lunchen en zelfs kunt dineren. Eén van deze ‘rooms’ was zelfs ingericht met een soort Delfts Blauw tegeltjes. Alle musea in Engeland zijn gratis toegankelijk, hetgeen ook gevolgen heeft voor het even binnenlopen voor een lekkere lunch in een fraaie omgeving. En je pikt nog wat cultuur mee, ook al is het maar voor een kwartiertje. Want als er geen toegang is, dan loop je gemakkelijker naar binnen.
Het V&A is een museum waar je werkelijk alles vindt, van keramiek tot schilderijen, van architectuur tot mode, elke kunstuiting is wel vertegenwoordigd. Het is een immens groot museum waar je op zich wel dagen kunt ronddwalen. Soms is het gewoon overweldigend wat er allemaal te zien is (en wordt je daar al moe van).
TIP 4: De Morris-, Gamble of Poynter-room voor een lekkere hap. Deze ‘rooms’ waren ‘s werelds eerste museumrestaurant.

Daarna werd het tijd om weer eens terug te keren voor een goede maaltijd. Hiervoor gingen we naar Ping Pong Dim Sum aan de Steward Street in de wijk Spitalfields, tegenwoordig een hippe uitgaansbuurt. Daar hebben we een heerlijke avond doorgebracht, gevuld met exotische lekkernijen en een stevig glas.
Waarna het tijd werd om vol en voldaan huiswaarts te keren, zodat het moede hoofd te rusten kon worden gelegd.
En o ja, voor ik het vergeet. In het V&A hebben we paar originele Suitcase-bags gekocht, gemaakt van oude herenpakken. Kijk maar even op de website, dat weet je wat ik bedoel. Hele originele tassen!
Interessante dag.
Vriendelijke groet.
Een boeiend tripje. Het is een fantastische stad. Nog over het zebrapad van Abbey Road gelopen? (Toevallig pas de webcam ontdekt, waar dagelijks honderden mensen zich laten fotograferen als ze Beatles-imiterend de straat oversteken.)
Ik ben er maar 1 keer geweest, maar nu ik je logjes over Londen lees word ik helemaal weemoedig: ik wil er ook weer eens naartoe. Even kijken of we op termijn de Daltons kunnen uitbesteden: daan de Brandmeester en ik samen…