De echte 3 oktober dag, dit keer dus op 4 oktober. Maakt niet uit, doen we ook vriendelijk voor alle dieren.

Vroeg uit de veren, want HW en eega moesten wel om 7.00 uur op het Stadhuisplein zijn voor de Reveille. Lekker met honderden andere Leienaren uit volle borst liederen zingen. Kwamen daar Leo, Lenie, Aad en Nicolette tegen, die ook al vroeg op waren.Daarna tijd voor een kopje koffie om even bij te komen van het vroege ontwaken. Maar niet te lang gewacht, want het werd al snel 8.00 uur, tijd voor de Koraalzang.

Altijd indrukwekkend om daar met heel veel mensen samen oude liederen te zingen. Ik krijg altijd kippenvel bij “Mijn Nederland”, vooral als iedereen uit volle borst “‘k Heb u lief, mijn Nederland!” zingt. Komt altijd aan op de vroege ochtend. Joost Bleijie deed weer zijn gebruikelijke humoristische toespraak en uiteindelijk werd afgesloten met het Wilhelmus. En dan is het tijd voor de Haring en het Wittebrood.

Achter aansluiten in een immense rij, die zich uitstrekte tot de Vrouwensteeg. Maar het ging zoals gebruikelijk weer snel en voor HW en eega het wisten stonden we al in de Waag, waar o.a. Jochem Myjer al brood stond uit te delen. Eerst een Geuzenbrood en daarna vier rauwe haringen in een plastic zakkie. Geweldige sfeer, daar in de Waag. Vrolijke gezichten, goede humeuren, lekkere haringgeur, maar ook de geur van vers brood.

Daarna naar buiten om aan te sluiten in de immense rij om de haring te laten schoonmaken. Want ja, rauwe haring is ook zo wat!

Allemaal dames met een lief hoofddoekje, die tegen een kleine vergoeding de haringen perfect schoonmaken. Veel humor in de massa voor de kraampjes, veel rollende Leidse rrrrrr-en, en al met al toch zo’n drie kwartier geduldig wachten tot je met je vier harinkies aan de beurt bent.

Dan begint de buik toch wat te knorren want die wil wel een vulling, dus fluks een koffiezaak aangedaan voor een hete koffie met carrotcake. En dan richting huis om de haring weg te brengen en te wachten tot de optocht gaat komen.