Een drukke werkweek verhinderde om verder te vertellen over de films die ik op het Leids Film Festival heb gezien. Maar hier komt dan toch de derde dag, dat was zaterdag 30 oktober.
De eerste film begon volgens de aankondiging om 13.13 uur, een echte ‘doppia ora’ maar dat bleek een vergissing. Het moest 13.30 uur zijn, een klein foutje van de organisatie, gelukkig zonder gevolgen voor de aansluiting met de volgende film.
Twee films in de middag en twee films in de avond, en tussendoor even snel een hapje thuis. Dat werd dus gewoon even ‘fresh food’.
De laatste film van de dag was in het kader van ‘Secret Cinema’. Dat betekent dat je niet weet welke film je gaat zien, maar het werd een daverende verrassing. Het werd de documentaire “Catfish”, waarover verderop meer.

FILM 8: “L’Affaire Farewell”
Regie en scenario: Christian Carion naar het boek “Bonjour Farewell” van Serguei Kostine. Met o.a. Emir Kusturica, Guillaume Canet, Willem Dafoe en Alexandra Maria Lara.
Gebaseerd op een waar gebeurd spionageverhaal, dat zich in Moskou afspeelt. Het is 1981, de Koude Oorlog draait nog op volle toeren, maar de eerste scheuren in het communistisch bewind worden zichtbaar. KGB kolonel Grigoriev neemt contact op met de Franse technicus Pierre Froment. Deze heeft geen idee van de spionagewereld, maar wordt desondanks toch langzaam meegesleurd. Grigoriev blijkt een idealist, die door het verraden en blootleggen van netwerken in de VS, wil bijdragen aan de ontspanning in de wereld.
Een buitengewoon spannende film zonder woeste achtervolgingen en schietpartijen. Gewoon over normale mensen, die ineens illegale activiteiten gaan ondernemen. Mensen zoals jij en ik, met een gezin en verantwoordelijkheden. Dat is ook juist het bijzondere van deze film, de optiek vanuit de gewone man. Het einde is ontzettend spannend en in de ontknoping zit dan ook weer een ‘twister’.
Mijn waardering: een AANRADER, een ijzersterke film, mooi in beeld gebracht, spannend, emotioneel, een 9.

FILM 9: “Another Year”
Regie en scenario: Mike Leigh. Met o.a. Jim Broadbent, Lesley Manville, Ruth Sheen en Oliver Maltman.
De titel zegt het al, weer een jaar. Dat is wat in deze film gebeurt. We volgen het echtpaar Tom en Mary, al sinds lang gelukkig getrouwd, vier kwartalen. We ontmoeten hun vrienden, hun zoon, andere familie. En al die mensen hebben iets wat hen doet afsteken bij het gelukkige echtpaar. Vriendin Gerri, een vijftiger, heeft nog steeds geen goede man gevonden en vlucht in de fles. Ze kleedt zich hip en jong in de hoop de interesse te wekken van het andere geslacht. Daarbij laat ze een oogje vallen op de dertiger Joe, de zoon van Tom en Mary. Ze flipt bijna als die op een gegeven moment met een nieuwe vriendin komt aanzetten. Golven van jaloezie overspoelen haar.
En zo zijn er nog veel meer verwikkelingen in dit sociale drama. Zoals verwacht mag worden van Mike Leigh geeft hij een fraai (of niet zo fraai) inkijkje in het alledaagse leven van gewone mensen. Met hun frustraties, wensen, verlangens, enz. Goed verteld, af en toe grappig, maar soms ook heel droevig. En bovenal herkenbaar.
Mijn waardering: een goed verteld verhaal over gewone mensen in hun gewone wereld, maar het echtpaar is naar mijn smaak iets te goed. Een 7.

FILM 10: “You Will Meet a Tall Dark Stranger”
Regie en scenario: Woody Allen. Met o.a. Anthony Hopkins, Gemma Jones, Naomi Watts, Josh Brolin, Freida Pinto en Antonio Banderas.
De nieuwe Woody Allen was de openingsfilm van het festival. En natuurlijk draven er allerhande sterren over het scherm, want eens in je leven moet je in een Woody Allen film hebben gespeeld. De film draait rond twee echtparen (Hopkins/Jones en Watts/Brolin), die kampen met echtelijke problemen. Problemen zoals alleen Allen die kan brengen, vol geestige en spitse dialogen. De oude Hopkins wordt zich bewust van zijn ouder worden en wil nog snoepen van een groen blaadje (Lucy Punch). Het groene blaadje blijkt achteraf een hoertje. Zijn vrouw is hierdoor helemaal de kluts kwijt en stort zich in de armen van een waarzegster. Dochter Sally is getrouwd met Roy, een schrijver met een writer’s block die inspiratie vindt in een jonge vrouw in het rood, die hij door het raam begluurt. Zij krijgen een relatie, Sally valt voor een galeriehouder. En zo gebeurt er nog heel veel meer.
Kiezen voor illusies als het leven niet meer helemaal meezit, lijkt fijn maar pakt meestal averechts uit. Dat laat Woody Allen ons in deze film zien. Natuurlijk met heel veel dialogen, vlot geschoten, altijd een genot om een Allen film te zien.
Mijn waardering: Eens een Allen film gezien, dan heb je meestal het gevoel al te pakken. Ik vind deze iets minder dan ‘Vicky Cristina Barcelona’. Een 7.

FILM 11: “Catfish”
Regie: Henry Joost en Ariel Schulman. Met o.a. Yaniv Schulman, Megan Faccio, Ariel Schulman en Melody C. Roscher.
De verrassing van de avond, letterlijk en figuurlijk. In het kader van ‘Secret Cinema’ werden we vergast op een documentaire van drie vrienden, filmmakers/fotograven.
Nev (dat is Yaniv) heeft via Facebook kennisgemaakt met een familie in Wisconsin. Hun 10-jarige dochter maakt schilderijen van de foto’s van Nev. Leuke schilderijen, Nev is onder de indruk. Hij legt contact met de moeder en de oudere zus. Er ontwikkelt zich een soort van relatie tussen de oudere zus en Nev. Hij wordt langzaam verliefd op haar. Zij zingt zelfs liedjes voor hem en dat allemaal via Facebook.
Yaniv en Henry bespeuren een kans om hier een docu van te maken en volgen Nev op zijn schreden. Met flink wat Google-werk komt Nev erachter dat de liedjes zijn gejat, dat de galerie in Wisconsin niet bestaat. Wat is nog echt en wat is gefaked? Hoe kun je op Facebook de mist in gaan.
Dat is wat deze documentaire ons laat zien. De drie vrienden besluiten uiteindelijk naar Wisconsin te gaan om met eigen ogen het bedrog te aanschouwen. Dan komen ze bij Megan, de moeder die dus wel echt bestaat. Die een heel netwerk van vrienden op Facebook zelf heeft opgezet, die de schilderijen zelf heeft gemaakt. Een vrouw, die twee zwaar gehandicapte kinderen van haar tweede echtgenoot verzorgd. Een vrouw, die dromen had maar wier leven een andere richting nam. Ontroerend en integer gefilmd.
Mijn waardering: een prachtige documentaire die laat zien hoe ‘social media’ gemanipuleerd kunnen worden. IJzersterk en heel integer gemaakt, een AANRADER, liefst te zien in combinatie met “The Social Network”. Een 8.
Zeker weten dat jij helemaal genoten hebt van het filmfestival.
Off topic, die olifanten komen echt nog wel eens hahahah