Vandaag was het weer tijd voor een bezoekje aan de barbier. Of is het een friseur of gewoon een kapper. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar zo’n bezoekje aan zo’n knipsalon heeft altijd wel iets bijzonders. Meestal heerst er een speciale sfeer, een sfeer van vrolijk babbelende knippers die hun slachtoffers als het ware al pratend onder een soort van narcose houden. Als man kom ik natuurlijk niet in een specifieke vrouwensalon. Ik kan me voorstellen dat de sfeer daar nog heel anders is, misschien wel op het broeierige af.
Want laten we wel wezen, het knippen betekent dat er iemand, een relatieve onbekende, met zijn/haar handen aan je hoofd zit. En die handen doen iets met je hoofd, met je haren uiteindelijk. Ze woelen tijdens het wassen door je haarbos of als je die niet echt meer hebt, halen vingers zich door datgene wat er nog op je hoofd aanwezig is.
Het wassen is een speciaal ritueel, waarbij je achterover leunend bent overgeleverd aan de god of godin die jou gaat reinigen. Want eigenlijk is het natuurlijk gewoon een heidens reinigingsritueel, waarbij de kapper een soort van hogepriester is die jou gereed maakt voor de eredienst.
Na de reiniging mag je plaats nemen op de offerstoel. Je komt er immers om je haren te offeren. De magische handen betasten je hoofd, keurend, voelend, en je gevoelige hoofdhuid zendt zenuwscheuten naar het hersengedeelte dat ook bij erotiek in actie komt. Zachtjes drukken de vingertoppen op verschillende plekken, een kam wordt langzaam door je haren getrokken. Daarna komt het eerste instrument in werking, de knappe knipschaar. Met een zachtbijtend geluid worden je haren doormidden gespleten. Ondertussen blijf je in de trance door het onophoudelijk gepraat van de hogepriester of -priesteres.
Na een half uur van onophoudelijk gedraai om je niet draaibare hoofd, af en toe het lichaam schurkend tegen je armen, komt het ogenblik dat het offerfeest ten einde loopt. Een spiegel verbreekt de magische sfeer en je ziet ineens je eigen hoofd, met minder haar en bloter. De priester(es) glimlacht je bemoedigend toe als je verdoofd uit je offerstoel klautert en presenteert opgewekt de rekening.
De knipbeurt is voorbij.
Zo’n wasbeurt is wel lekker, daarna gebruiken ze op mijn verzoek toch de tondeuze. Dus het ritueel is zo voorbij 😉
Ha kapperdapper
Helaas is het zo dat ik dit ritueel al heel veel jaren niet meer meemaak omdat het de moeite niet meer loonde. Voor de kapper had het zeker nog geloond, doch de aanschaf van een tondeuze jaren geleden heeft daar indertijd abrupt een einde aan gemaakt.
Sinds die tijd ben ik autodidact manueel kapper en bewierook mijn eigen handelingen. Nu wil het toeval dat ik zojuist hedenmorgen mijn armetierige grijze plukjes heb afgetopt in een rap tempo en en passant ook mijn ringbaardje onder handen heb genomen.
Wat restte was een keurig net kopje en een miezerig hoopje grijzig haar in de wasbak, en dat is weleens anders geweest.
Maar nu het goede nieuws: reken eens uit wat ik in pakweg 20 jaar verdiend heb? De tondeuze was een paar tientjes, gulden danwel euro’s dus dat zet echt zoden aan de dijk.
Daar komt bij dat na een strandbezoek de schedel snel van zand ontdaan kan worden. Helaas is dit ook mijn eigen opgeroepen piggelmee effect als te snel in vervulling gegane wens: als jongetje wenste ik weleens dat ik mijn haardos zou kunnen optillen na een strandbezoek om het zand eens lekker uit deze dos te kunnen schudden en de schedel goed te kunnen afvegen om daarna de dos weer op de goede plaats terug te kunnen plaatsen. Heerlijk leek me dat.
Zachi
Ik zou nog voor een fikse paardenstaart kunnen gaan op het achterhoofd, want dat blijft maar gaan
Deze week lees ik iets over een wetenschappelijk onderzoek, m.b.t. kaal zijn. De haarzakjes schijnen gewoon nog microscopisch kleine haartjes te maken …. Ik ben dus niet kalend, maar jullie zien gewoon mijn haar niet.
De mogelijkheden met kroeshaar zijn in mijn omgeving overal te zien. Een kapsalon wordt daardoor vanzelf een kunstenaarsruimte.
Dus niet alleen geweldige zangtalenten, maar ook evangeliserende kappers.
Ja, de hele wereld komt voorbij.
En ik ben gewoon kalend …..
Ik geniet bij de kapper! Hij deed mijn bruidskapsel hij knipt mijn schoonmoeder ook….hij is de beste van de regio! En man oh man, wat klets ik wat met hem af….
(Hooigracht, tegenover de 2hands…..je kent hem vast wel…)
Waar vind je nog een herenkapper die zijn stiel kent?Die de techniek kent?Die een deftig kapsel kan knippen zoals ik,klant die betaal,vraag?Ik wil een klasiek kapsel op mijn hoofd,geen stekelvarken!