Vanmiddag reed ik nietsvermoedend naar huis. ‘t Zal rond kwart voor zes zijn geweest. De werkdag zat er op en het was tijd voor een stevige hap en daarna een lekker ‘bakkie troost’. Oftewel een kopje koffie. Hollandser kan het bijna niet.
De radio stond aan en een verslaggever bevond zich op de Horecava. Dat is de “horecabeurs voor verrassend ondernemen”. Dus niet voor voorspelbaar ondernemen, nee, het moet verrassend zijn. Daar vraagt u als consument om (ook al wist u dit misschien nog niet).
Enfin, ik reed dus door het polderlandschap en hoorde een hele verhandeling aan over ‘slow coffee’. Dat wordt de hét culinaire trendwoord van 2011. Laat het even goed op u inwerken, ‘SLOW COFFEE’. Denk er even over na, laat het over uw tong rollen en proef de finesse, het aroma. Proeft u het? De exquise smaak van de grof gemalen koffieboon, wiens smaak tot volle wasdom is gekomen doordat het warme water er langzaam op is gegoten. Waardoor de smaakaroma’s de tijd krijgen om zich met het water te mengen.
Weg dus van de Senseo terreur, die smakeloze zakjes waar de aroma’s al eeuwen geleden een wanhopige vlucht uit hebben genomen. Weg van de smakeloze landgenoten, die koffie als water slurpen en niet meer weten welk een fantastische smaken je papillen kunnen strelen. Weg van de Nespresso’s, die gigawinsten uit uw zak kloppen met een gewiekste marketingcampagne, waardoor u gaat geloven dat u tot het gilde van de echte koffiepuristen behoord.
Nee, SLOW COFFEE, koffie zoals koffie bedoeld is. Langzaam water opgieten uit uw waterketeltje, telkens weer, en het water langzaam door het filtertje of iets soortgelijks laten druppelen. Druppel na druppel daalt het heerlijk bruine vocht in de warm gehouden koffiepot. Waarna het genieten begint. SLOW COFFEE, onthoud dat, dat wordt de trend van 2011.
Jammer dat de verslaggever afsloot met “zo zette mijn oma ook al altijd koffie”, een verblufte barista achterlatend.
Tja, zo moet ook de koffie geloven aan allerlei commerciele modegrillen ….
Doe mij maar gewoon een bakkie van oma.
SLOW COFFEE
Slow coffee daar heb ik beroerde herinneringen aan. Zie direct zo’n (aan de bodem van de warmhoudplaat vastgekoekte) literpot met donkerbruine drap zoals je die in de buurthuizen en groezelige cafétjes wel zag, totdat die grotendeels vervangen werden door automatische drapmachines van Douwe Egberts en co. Je weet wel van die machines waar je grote pakken diepgevroren en daarna ontdooide drap in doet die deze machine dan mengt met vers water tot een ongedefinieerd bakje troost.
Maar ze zijn er nog wel hoor, van die oude doorloopmachines. De uitbater van de voormalige loketruimte op station Lammenschans heeft er bijv. een. En nu maar hopen dat hij hem goed schoonmaakt en schoon houdt en dat er wat doorloopsnelheid in de klandizie zit.
Neen, dan toch maar mijn fijne espresso machine (Rancilio), de zoveelste machine en de eerste Rancilio, – dat dan weer wel – sinds ik daar ooit aan verslingerd raakte zo’n 40 jaar geleden. Echter wel goed reinigen regelmatig dwz ook het filter eruit schroeven en schoonmaken!
En voor elk kopje de bonen vers malen in een goede molen.
Oud Zeeuws
Bij mijn schoonvader van 97 krijg ik altijd aldikoffie die hij geweldig vindt. Hij kent mijn opvattingen in deze en kijk mij altijd een beetje meewarig zo niet verwijtend aan als ik bedank voor het tweede kopje of erger nog maar helemaal geen koffie bij hem bestel.
Ja, ik heb de goede man heel erg beledigd indertijd door te twijfelen aan de smaak van dit hemelse vocht en dit valt nooit meer goed te maken.
Te meer omdat de werkster altijd zegt: “wat een heerlijk bakje”, dus wie ben ik om dat in twijfel te trekken.
De espressobonen
Mijn bonen koop ik het laatste jaar voornamelijk bij AH (regular geheten dacht ik) en ik koop ook altijd kilopakken, ja soms meerdere kilo’s tegelijk.
Die van V&D zou ik links laten ligger, vind ik althans niet lekker. Wel verschillende smaken en kilo’s ervan genuttigd.
Maar ik ben dan ook een finesmaecker. Ja gaat u daar maar eens even op goochelen. Dit term kwam voor deze reactie op het blog van HermanWillem nog niet voor bij Google. Zal ik dan maar direct deponeren voor espresso en andere levensmiddelen van bijzondere kwaliteit.
Want dan denk je echt aan ouderwetse kwaliteit van vroeger met de kwaliteit die vandaag de dag mogelijk is.
Ha ha ha
Wie koopt er een aandeeltje bij me voor de nog op te zetten onderneming?
En wie wil deze naam voor me deponeren.
Als mijn onderneming goed gaat lopen zijn de lezers van dit blog uitgenodigd met me mee te gaan naar de volgende Horecava.
Zachi van het goede leven
Ik heb het ook gehoord. Vond het wel boeiend. En ach onze oma’s deden het nog niet zo mal. Ik senseo, maar lekker?? Een perculator geeft heerlijk koffie, maar de tijd he?