Allemaal één uitkering: kans of utopie

Utopie of geen utopie, de huidige regering wil nog dit jaar komen tot een samenvoeging van de Wwb, de Wajong en de Wsw. Dat zijn nu verschillende wetten voor drie verschillende doelgroepen. Want die samenvoeging zorgt voor meer efficiency, dus minder uitgaven, en moet meer mensen richting werk leiden.

Wat zijn Wwb, Wajong en Wsw. Een korte uitleg voor de niet-weters. De Wwb noemden we vroeger de bijstand, de Wajong is voor jongeren met een arbeidshandicap en de Wsw zijn de vroegere ‘sociale werkplaatsen’. Duidelijk is dat het gaat om nogal verschillende doelgroepen.

Voor deze drie regelingen moet één nieuwe wet komen, de Wet Werken naar vermogen. Dat is althans de voorlopige naam. Dat betekent ook dat drie verschillende uitvoerders straks moeten groeien naar één uitvoerder, de gemeente. Nu zijn dat de UWV, de sociale werkbedrijven en de sociale diensten. Overigens weet u ondertussen wel dat ik voor een sociale dienst werk.

Op dit moment worden, met vallen en opstaan, landelijk de Werkpleinen gerealiseerd. Op zo’n Werkplein werken sociale diensten samen met het UWV. Dat stamt nog van het vorige kabinet. Dat was een goed initiatief, want daarmee werd voor de werkzoekende veel bureaucratie weggehaald. Was de bedoeling, is de bedoeling. Overal in Nederland ontstonden een soort van proeftuinen om gaandeweg een goede manier te vinden om samen dingen te doen. Met het doel om het voor de werkzoekende burger gemakkelijker te maken. In mijn regio Rijnstreek lukt dat aardig en dat komt vooral omdat mensen het goed met elkaar kunnen vinden en het dan vanzelfsprekend vinden om problemen op te lossen.

Maar in Leiden lukt het nog niet echt. Daar moet het allemaal nog beginnen. Terwijl Leiden zichzelf natuurlijk wel zo’n beetje de gemeente met het beste sociale beleid van Nederland vind. Ik moet daar altijd om glimlachen, want dat is natuurlijk helemaal niet waar.

Maar goed, niet afdwalen. Iedereen is dus druk bezig met investeren, vooral met personeel, in een goed Werkplein. Ook opgelegd door minister Donner, v/h van Sociale Zaken. Het nieuwe kabinet moet echter bezuinigen en het UWV moet zelf heul veul geld bezuinigen. En dat betekent dat men zich van een aantal Werkpleinen gaat terugtrekken. Van zo’n 100 naar zo’n 30. Dat zou betekenen dat een goedlopend Werkplein in Alphen mogelijk moet verdwijnen ten faveure van een slechtlopend Werkplein Leiden.

Tezelfdertijd moet er met reuzenspoed een nieuwe wet worden ingevoerd. Doen we als stomme ambtenaren natuurlijk allemaal heel trouw, zo zijn we wel. Maar de energie die daar in moet worden gestoken gaat ten koste van de werkzoekenden. En de nieuwe wet heeft ook weer forse consequenties voor de eerdergenoemde Werkpleinen. Want het UWV wil liever niet meer meedoen en wil zich voornamelijk beperken tot elektronische dienstverlening. Hier lees je meer over die plannen.

Soms denk ik wel eens dat het de heren en dames politici in de bol is geschoten.

2 thoughts on “Allemaal één uitkering: kans of utopie

  1. Dit wordt me te technisch allemaal. Ben ik even blij dat ik een Randstad meisje heb (de oudere lezers van dit blog begrijpen wel wat ik bedoel).

    Zachi

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: