Vrienden, gisteren heb ik voor het eerst ‘The Voice of Holland’ gezien. U weet wel, dat ontzettend populaire tv-programma waar nieuw talent zich presenteert. En ik moet zeggen, ik was verbaasd of liever gezegd, verwonderd. Wat maakt het dat ruim 3,5 miljoen Nederlanders massaal naar dit programma kijken.

Want, lieve kijkbuiskinderen, wat is het eigenlijk. Een ouderwetse talentenshow, waar onbekende medelanders hun vocale kunsten mogen vertonen. Geplaatst in een super kitscherig, schreeuwerig decor waar de ogen spontaan pijn van krijgen. Je moet wel even knipperen om al het geknipper de baas te worden. Oogsgewijs gezien dan, natuurlijk. Twee personages, die het geheel aan elkaar mogen praten en een “Red Room”, een soort ongewisse ruimte backstage waar de kandidaten gezellig met elkaar de competitie heel vriendelijk niet aangaan.

De kandidaten zijn naar elkaar toe gegroeid, een soort vriendenclub geworden. Zoiets als Sjors en de Rebellenclub. Fout, mensen, helemaal fout!! In een competitie gaat het om de eerste plaats en wil je je tegenstander vloeren, knock out slaan. Niet oppeppen of zo. Dat is dus totaal ongeloofwaardig, maar voor de show moet het.

De presentatoren doen hun best om ons, argeloos kijker,alles zo mooi mogelijk, in totale pais en vree, voor te schotelen. De kandidaten zelf doen hun best, sommigen ietwat bibberig, anderen vol lef en bravoure. Ze moeten met een ‘ster’ een duet zingen, een eigen lied (wel een cover) doen en nog wat zingen. Ze proberen het zo goed mogelijk te doen. Aardige stemmen, niet meer dan dat. Zeker geen toppers in de dop, daarvoor vind ik de stemmen toch wat ietwat aan de magere kant. U mag hier overigens met mij van mening verschillen.

Waarom kijken dan toch zoveel mensen naar een matig programma. Is het het afvalprincipe, kunnen kijkers zich vereenzelvigen met een kandidaat, het kunnen stemmen (à raison van € 0,80 per sms, wie wordt daar rijk van?), het showelement of al deze dingen samen.

Ik ben blij dat ik een keer heb gekeken. Dat heeft me er weer aan herinnerd dat ik eigenlijk nooit naar commerciële zenders kijk. En ik weet nu weer waarom. O ja, en ik ben ook nog vergeten naar ‘True Blood’ op Canvas te kijken. Dat is nog het meest erge, stommerd dat ik ben, shame on me.