Melancholie is een gemoedstoestand die neigt naar depressie en zich kenmerkt door een verdrietige kijk op het verleden of een onvervuld verlangen. Vaak wordt het ook geassocieerd met romantische sentimenten. In de zin van dat je melancholisch wordt van bijvoorbeeld een fraaie zonsondergang (kun je daar eigenlijk depressief van worden?).
Nou wordt ik al een jaartje ouder, of beter gezegd, ben ik al wat jaartjes ouder maar soms heb ik wel eens van die ogenblikken. Dat ik dan denk van “ik zou wel weer eens gewoon op een middelbare school willen zitten, ‘s ochtends op de fiets naar school.” Dat denk ik dan, zittend in de voiture richting werk, voor een rood stoplicht waar allemaal scholieren oversteken.
En soms denk ik ook wel eens zoiets van “ik wou dat ik 2050 kan meemaken”. Dat kan natuurlijk niet, want ons menselijke leven heeft maar een beperkte looptijd. Dat vind ik dan wel eens jammer. Want ik ben wel nieuwsgierig naar hoe de wereld er over 40 jaar uit ziet. Wat de uitwerking van het internet daadwerkelijk is op mens en omgeving. Want ik ben er van overtuigd dat er nog grote gevolgen aan het licht komen, die het menselijk gedrag gaan beïnvloeden.
Zijn dat onvervulde verlangens, ben ik dan melancholisch? Of zijn het gewoon de gedachten van een ouder wordend iemand. Of van een nieuwsgierig iemand. Overigens ben ik zeer tevreden met mijn huidige stand van lichaam zaken. ‘t Is maar dat u dat weet!
En toch herken ik hier wel een hoop in.
Ik kwam vanavond thuis en zei uit volle overtuiging ik had 30 jaar later geboren moeten worden goh wat liggen er een leuke uitdagingen voor jongere mensen zag ik vanavond weer.
De vrolijke en de minder vrolijke dagen wisselen zich hier regelmatig af. Zo gaat dat in de loop der jaren.
Vriendelijke groet.
Ik zou wel eens ‘in goeden doen’ in de jaren 50 willen rondkijken, en dan Leiden, USA, Japan, Indonesie enz. (terwijl men mij niet opmerkt of wellicht voor enventjes juist weer wel).
Nieuwsgierig naar de toekomst ben ik totaal niet. Dat is meer van hetzelfde. Ja echt geloof me maar.
En die scholieren gaan het nog moeilijk krijgen!
Maar dat lichamelijk verval (ik voel het niet, maar die spiegel!!) kan me gestolen worden.
Ja dat is ouder worden schijnt het dus zal ik het maar omarmen, want anders moet ik nu dus dood.
Artychi