Nou wordt ik al een jaartje ouder, of beter gezegd, ben ik al wat jaartjes ouder maar soms heb ik wel eens van die ogenblikken. Dat ik dan denk van “ik zou wel weer eens gewoon op een middelbare school willen zitten, ‘s ochtends op de fiets naar school.” Dat denk ik dan, zittend in de voiture richting werk, voor een rood stoplicht waar allemaal scholieren oversteken.
En soms denk ik ook wel eens zoiets van “ik wou dat ik 2050 kan meemaken”. Dat kan natuurlijk niet, want ons menselijke leven heeft maar een beperkte looptijd. Dat vind ik dan wel eens jammer. Want ik ben wel nieuwsgierig naar hoe de wereld er over 40 jaar uit ziet. Wat de uitwerking van het internet daadwerkelijk is op mens en omgeving. Want ik ben er van overtuigd dat er nog grote gevolgen aan het licht komen, die het menselijk gedrag gaan beïnvloeden.
Zijn dat onvervulde verlangens, ben ik dan melancholisch? Of zijn het gewoon de gedachten van een ouder wordend iemand. Of van een nieuwsgierig iemand. Overigens ben ik zeer tevreden met mijn huidige stand van lichaam zaken. ‘t Is maar dat u dat weet!