Twintig aflevering van allemaal bijna 60 minuten op 5 DVD’s. Bij elkaar bijna twintig uur kijken. Vrijdag begonnen HW en eega met de eerste aflevering, niet wetende waar we aan begonnen. Zondagavond waren we negen kijkuren verder, negen afleveringen bekeken. Waarom? Tsja, lees even verder…..
Daarnaast speelt er een politieke plot. Het lijk is gevonden in een campagne-auto van Troels Hartmann, die kandidaat is bij de burgemeestersverkiezing van Kopenhagen. Twee verhaallijnen dus, het moordonderzoek en het politieke gekonkel, die elkaar dus regelmatig raken.
De kracht van de serie is, dat als je een aflevering hebt gezien, je eigenlijk smacht naar de volgende. Je wilt stomweg weten hoe het verder gaat. Wie heeft wat gedaan. Wie kan de moordenaar zijn? Is het haar vader, zijn trouwe hulp in het verhuisbedrijf, is het Troels of één van zijn politieke kompanen, is het iemand uit het andere politieke kamp, is het haar leraar Kemal (er speelt ook nog een soort integratievraagstuk mee), één van haar medeleerlingen.
Ik ben aangekomen bij deel 10 en ik heb nog geen idee. Daarom ga ik nu verder met kijken. Geen tijd meer voor dit blog, de mazzel, de groeten. Ik moet weten wie het meisje heeft vermoord.
Ik raad alle lezers aan om de serie niet aan te schaffen, tenzij je verslaafd wilt raken natuurlijk. Pas op, gevaarlijk. Tegelijkertijd een absolute AANRADER voor liefhebbers van detective- en politieseries. Ik ben verslaafd, wie helpt mij?