Mijn voornemen was om dit jaar elke dag iets te bloggen. Maar daar komt, onbedoeld, de klad in. Want elke dag iets bloggen dat ook nog een beetje inhoud heeft, blijkt vind ik lastig. Zo is het me niet gelukt om de afgelopen tien dagen iets te schrijven. Hoe komt dat dan, wilt u dan natuurlijk wel weten. Immers, nieuwsgierigheid is de moeder aller ontdekkingen.
Welnu, ik ga een poging wagen om het uit te leggen (voor mensen die hierin niet zijn geïnteresseerd, is nu het ogenblik gekomen om af te haken).
Mijn laatste blog dateerde van de verkiezingsdag 2 maart. De dag erna was ik de hele dag op het Eburg Event 2011, een soort van seminar over de verschuiving in de relatie tussen overheid en burgers. Waarbij uiteraard de burger centraal staat.
De openingskeynote was van Jelle van Nieuwenborg van Microsoft. Zijn thema was “Een Bereikbare Overheid – Waar mensen de ruimte krijgen”. Hij vertelde dat de organisatie van de overheid nog steeds hiërarchisch is, daar waar de mensen al netwerkend bezig zijn. Ooit begon de mensheid in stamverband, maar dat werd langzaam omgevormd naar een wereld met ‘koninkrijken’. Kenmerk daarvan is het hiërarchische model met één leider aan de top. Maar door de opkomst van het internet en de sociale media zijn de mensen in toenemende mate op een andere manier gaan communiceren en werken. Prof. Thomas Malone van het MIT noemt dit het ‘democracy’ model, waar iedereen met elkaar verbonden is en waar beslissingen samen of met hulp van anderen worden genomen. Maar de overheid hanteert nog steeds het oude ‘kingdom’ organisatiemodel. Dus moet de overheid haar rol gaan aanpassen, van teruggetrokken en normerend naar verzorgend en inspirerend. Van dikke processen met weinig accountability naar dunne processen met veel accountability. Een boeiend verhaal met veel aanknopingspunten om over na te denken. Zijn slotconclusie was: “Bij een bereikbare overheid krijgen mensen de ruimte om op basis van een lichtgewicht organisatie het gezamenlijke potentieel van overheid en samenleving te benutten”.
Daarna was het tijd voor een workshop ‘Succesvol van analoog naar digitaal werken’. Deze workshop werd gegeven door Yvonne Berg van Doxis Informatiemanagers. Kern van het verhaal was dat het informatiemanagement het centrale punt moet zijn bij de verandering van analoog naar digitaal. Maar dat dit vaak niet gebeurt, omdat een ict-afdeling de touwtjes in handen neemt of het management ineens iets begint te roepen. Of iemand anders wil plots iets gaan invoeren, met voorbij gaan van allerlei andere afdelingen. Fout, fout, fout, volgens Doxis. De informatiemanager zit op het kruispunt en hoort iedereen te betrekken bij de veranderingen. Zie het 9-vlaks model, dat werd bijgeleverd.
Er werd nog een poging gedaan om de zaal interactief bezig te laten zijn, maar dat viel een beetje in het water. De aangedragen waren wel herkenbaar, maar het abstractieniveau was misschien toch wat te hoog.
Tijdens de daaropvolgende pauze kwam HW een oude bekende tegen, van de opleiding Overheidscommunicatie C. Giovanni Wouters, dat was hem, voorheen politiek analist bij de RVD bleek nu interim hoofd communicatie van de gemeente Horst a/d Maas te zijn. En gaat binnenkort ook voor zichzelf beginnen, als communicatieprofessional. Leuk om hem tegen te komen, samen zijn we de rest van de dag doorgekomen.
Na de pauze was het tijd voor workshop nr. 2, “Vraag gestuurde informatie – informatie is een chaos”, gegeven door Ard van Someren van Ricoh. Er is een overaanbod van informatie, die schijnbaar ongeordend en chaotisch op ons afkomt. Hoe moet een overheid daar mee omgaan? Moet je die informatie structureren en zo ja, hoe dan? Want binnen de schijnbare wanorde valt toch altijd een ordening volgens een algoritme te ontdekken (Frans van Eijnatten). En dus moet je op zoek naar dat algoritme, die ordening proberen te ontdekken.
Veel gevraagde informatie valt te stroomlijnen in een proces, maar minder gevraagde informatie moet je nou juist weer niet in een proces stroomlijnen. Want dat laatste is kennis intensief en moet anders benaderd worden. Optimaal tegenover effectief, met een vaste structuur of dynamisch. Hij gaf het voorbeeld van hoe er bij Starbucks gewerkt wordt. De afhandeling van veel gevraagde producten tegenover de afhandeling van minder gevraagde en moeilijker te maken producten. Interessante workshop, beetje chaotisch soms en ook niet helemaal gestructureerd, maar wel effectief.
Tijd voor de lunch. Lekkere broodjes, heerlijk belegd, met nog een warm hapje erbij.
Na de pauze tijd voor de tweede keynote, van Klaes Sikkema. Hij is bij Binnenlandse Zaken belast met het implementeren van een samenwerkingstool voor ambtenaren. En die tool moet in de ‘cloud’ komen, dus toegankelijk vanaf iedere plek op ieder tijdstip, niet gebonden dus aan tijd en plaats. Dit maakt het mogelijk om op een geheel andere manier binnen projecten samen te werken. Voor zijn presentatie maakte Klaes gebruik van een Prezi, een nieuwe manier van presenteren (kijk maar eens op de website naar de mogelijkheden).
Sikkema begon met alles wat er bij de overheid niet goed zit (zie plaatje). Daarna liep hij in een razendsnel betoog van de ene bergtop, door een dal, naar de andere ‘groene’ bergtop. Onderweg loste hij de problemen op, mede met behulp van Vergilius en Beatrice. Zijn presentatie was door de snelheid en de hoeveelheid beelden overdonderend. Maar de kern van het verhaal was dat er uiteindelijk een andere manier van werken komt, met een ‘cloud’ strategie. Men moet af van het idee dat ict de boel wel regelt, men moet af van de controle utopie, men moet af van lijnmanagement naar doelgroep- of themamanagement. En men moet toe naar een transparante overheid, doelgroepgerichte communicatie en kennisbehoud. En voor dat alles kan het werken in de ‘cloud’ een hele nuttige bijdrage leveren.
Na deze oogverblindende, razende presentatie was het de beurt aan Frits Huffnagel, oud-wethouder van Amsterdam en Den Haag. Zijn keynote ging over ‘Klantgericht besturen’. Een begenadigd spreker, die met veel humor vertelde over het Haagse model (twee keer op rij de prijs voor het beste digitale loket).
Allereerst was een vereenvoudiging doorgevoerd. Drie doelgroepen: bewoners, bedrijven, bezoekers. Dat maakte het al overzichtelijk. Vervolgens hard gesnoeid in het woud van gemeentelijke websites en alles teruggebracht naar één portal, DenHaag.nl. Eén telefoonnummer in plaats van de oude situatie met twee pagina’s in het telefoonboek, één klantcontactcentrum.
Op zich bekende kost allemaal, maar in Den Haag doorgevoerd met een bestuurlijke drive en commitment die je bij veel gemeenten nog mist. Huffnagel had oog voor de urgentie. Toekomstplannen: glasvezel voor alle Hagenaars (hoeveel gemeenten doen dit?), digitale muurkranten in de wijken, wifi-netwerken op alle drukke pleinen en plekken. Hoeveel gemeenten doen hem dit na?
Met Huffnagel kwam er een einde aan de dag vol informatie, een ‘overkill’ bijna. Maar wel een dag met ideeën, inspiratie, gedachten voor de toekomst.
En zo zijn we één dag opgeschoten in de rubriek ‘druk, drukker, drukst’. Deel 2 volgt zo snel mogelijk.
Geef een reactie