En daar stonden we dan, afgelopen zondag. Op de Botermarkt in Leiden, te wachten op de finish van Artychi, de befaamde niet-blogger. Nog net voor de grote drukte van de 10 km ging finishen. Het was nog redelijk rustig, maar even later kwam de grote groep lopers zo’n beetje collectief over de streep.
Honderden, zo niet ruim duizend lopers, die er allemaal tussen de 45 en 60 minuten over deden. Zoals gebruikelijk was het weer een groot feest, daar in het centrum van Leiden, bij de 22e Leiden Marathon.
Een stevig briesje onder een fris zonnetje, met hier en daar een spatje regen, was het decor waaronder de ruim achtduizend lopers hun prestaties moesten leveren. Niet echt het weer voor een topprestatie, maar het altijd weer verbazingwekkend om te zien hoe hard zo’n koploper over de straat snelt. Hij/zij vliegt bijna voort, en de fietsers in de buurt die moeten volgen, moeten alle zeilen bijzetten om de loper te kunnen bijhouden.
Ook mooi om te zien is altijd de immense meute, die je dan voorbijsnelt. Minuut na minuut golft het wegdek onder alle rappe lopersvoeten. Ik heb altijd bewondering voor de atleten, ook al doen ze er bij wijze van spreken twee uur over.
Ik leef en lees nog wel maar te veel foto en schrijf werk om nu even te reageren.
Vanaf morgen weer helemaal aanwezig.
Ik heb je helaas niet gezien….en jij mij ook niet, daar tussen die bijna 2600 die de 10 deden…
Als loper is het heerlijk, die drukte bij de Morspoort en als loper is het een crime, de drukte bij de start.
Toen mijn vader daar de marathon deed, ston ik altijd bij Huis de Bijlen met een biertje voor hem klaar ( werkte er toen)….mooie herinneringen…
Moet ik toch ook eens over nadenken… hardloopevenement in mijn geboortestad. Zou best leuk kunnen zijn!