Naar de Sinjorenstad

Grote hal station Antwerpen

En zo is het al weer de laatste week van de vakantie. Drie weken vol nattig en weinig zonnig weer. Nou ja, in ieder geval drie weken niet aan mijn werk gedacht, hoofd was lekker vrij.

Een paar dagen geleden besloten eega en HW de Sinjorenstad (Antwerpen) met een bezoekje te vereren. Gelukkig kozen we voor de woensdag, een uitgelezen zonnige dag. Eigenlijk wilden we donderdag gaan, maar de weersvooruitzichten waren niet zo goed voor die dag. En wat een geluk hadden wij, de hele dag zon, prima weer voor een citytrip!

Als je in Antwerpen aankomt, krijg je eerst te maken met dat prachtige station. Een echt juweeltje, eind 19e eeuw, dat is gecombineerd met  ondergrondse perrons in zo’n 4 lagen boven elkaar. Bovengronds de fantastische hal, zoals je op de foto ziet.

Stadsfeestzaal

Vanaf het station loop je zo rechtuit het centrum en de oude binnenstad in, via de Keyserlei en de Meir. De Meir is een hele fijne winkelstraat met allemaal grootse oude panden met mooie gevels. Historie en modern winkelen ineen. Hiernaast zie je de Stadsfeestzaal, een grote feest- en tentoonstellingszaal uit 1907, die is omgebouwd tot een moderne shopping-mall met behoud van de oude sfeer.

Even verderop staat het oude Koninklijk Paleis op de Meir, nu een grand café met terras op de binnenplaats, en ook het Osterriethhuis is het bekijken even waard.

Als we nog een stukje doorlopen zien we het KBC-gebouw. Bekend onder de naam Boerentoren was dit de eerste wolkenkrabber op het Europese vasteland. Het gebouw is 97 meter hoog en werd in 1923 opgeleverd.

Het gebouw ziet er echt uit als een wolkenkrabber, die zo uit New York of Chicago kan zijn weg gelopen. Tegenwoordig zit er een grootbank in de architectonisch best wel mooie toren.

Onderweg zijn er terrasjes in overvloed om de dorstige keel te spoelen (Belgisch bier voor de liefhebber in overvloed). Zo kun je lekker op de Wapper zitten, een zijstraat van de Meir. Daar vind je ook het Rubenshuis, waar de bekendste Antwerpse kunstenaar vroeger heeft gewoond. Het is nu een museum, waar nog een aantal topstukken van Rubens zijn te bewonderen. Al met al is het een vrij groot complex rondom een binnenplaats.

De Grote Markt

Gewoon doorwandelend komen we dan bij de twee grote pleinen van Antwerpen, de Groenplaats en de Grote Markt. Op de Groenplaats staat de grootste en bekendste kerk van Antwerpen, de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal uit 1521. Van buiten een mooi gotisch bouwwerk, van binnen valt het iets tegen (in vergelijking met vele andere oude kerken).

Enkele meters verderop ligt de Grote Markt met het oude Stadhuis uit de 16e eeuw. Een statig en imposant gebouw in een hele eigen renaissance-stijl.

Aan de Grote Markt staan ook een heleboel gildenhuizen  met trapgevels en gouden beelden. Hoge panden die de glorie, macht en rijkdom van vervlogen tijden tonen. Maar niet alles is echt, want er staan ook reconstructies van oude panden tussen. Hoewel de Grote Markt imposant oogt, verbleekt het toch bij die van Brussel.

Een paar stappen scheiden ons van de kaai langs de Schelde, de voor de Antwerpense havens zo belangrijke levensader. Langs de oever staat ook het Steen, het oudste gebouw van Antwerpen, uit ongeveer 1200. Een oud vestingwerk.

Tot mijn verbazing trof ik ook bijgaande typering aan, Herman – ware kaper, onderdeel van het Kaaiengedicht dat helemaal doorloopt langs de oever. Dit gedicht is door zo’n 500 Antwerpenaren gemaakt. Een onderdeel daarvan is Poëzie in Uitvoering van Herman Claeys, dat begint met ‘ware kaper, vergeef mij…’. Ik vond het wel wat hebben, zoals het daar stond :-).

Doorlopend langs de kaai buig je op een gegeven moment af naar het Willemdok, de jachthaven van Antwerpen waar best wel een aantal hele luxe en dure jachten liggen.

Maar belangrijker is dat je daar ook het nieuwe MAS (Museum aan de Stroom) vindt. Een gloednieuw en net geopend museum, in het centrum van het Eilandje, een wijk waar druk wordt gerestaureerd en vernieuwd. Het Eilandje moet straks een mooie plek worden met winkeltjes, restaurantjes en allerlei andere leuke dingen.

De MAS-toren is door Nederlandse architecten ontworpen. Het is 60 meter hoog en je kunt met roltrappen helemaal rondcirkelen naar het dakterras, van waar je een prachtig uitzicht hebt over Antwerpen. De roltrappen in de spiraaltoren draaien om het museum heen. Dat geeft een aparte gewaarwording, want door de glazen wanden krijg je steeds een ander stuk Antwerpen te zien. Vanwege tijdgebrek hebben we het museum niet bezocht.

Het werd ook tijd voor de lunch, want zon, water, lucht en wandelen maken hongerig. We troffen een voortreffelijk restaurantje in de Zirkstraat, A La Ville. Een 2-gangen lunch voor maar 16 euro is geen geld. Wij kregen een lekkere soep op basis van lamsbouillon vooraf en een vislasagne als hoofdgerecht (waar werkelijk heel veel vis in zat). Een AANRADER!

Om de hoek ligt aan de Hofstraat, vrij onopvallend, de Oude Beurs. Dit is een gebouw met een binnenplaats uit de 16e eeuw. Het gebouw heeft een heel kenmerkende uitkijktoren, van waaruit men vroeger de Schelde in de gaten kon houden. De overdekte galerij is ook heel bijzonder, helemaal van hout hoewel de vroegere houten pilaren zijn vervangen door stenen.

Een paar passen verder, door een aantal aantrekkelijke winkelstraatjes, zoals de Wijngaardstraat, kom je op het Hendrik Conscienceplein. een heerlijk lui ontspannen plein met veel jongeren. Daar staat nog zo’n oude kerk, de Sint-Carolus Borromeuskerk uit 1621. Een echte barokkerk, waar Rubens nauw bij de aankleding betrokken was. Door een brand zijn helaas 39 plafondschilderingen uit zijn atelier verloren gegaan, maar het is nog steeds even de moeite om er even binnen te lopen.

Van dit stille plein lopen we via de naastgelegen Groenmarkt naar de andere kant, de Hoogstraat in. Daar vindt je achter een kleine poort de Vlaeykensgang. Loop daar eens even het poortje in en je waant je ineens in de Middeleeuwen. Te midden van het stadse gewoel en gejoel sta je ineens in een overdadige stilte. Achter het poortje liggen een aantal smalle oude steegjes uit de 16e eeuw en er zijn ook nog restaurants, waaronder het bekende Sir Anthony van Dijck van meesterkok Marc Paesbrugghe (had twee Michelinsterren, heeft concept veranderd en wil geen sterren meer). Bekijk de website en vooral de foto’s van het restaurant en wellicht voel je een onmiddellijke drang op komen om naar Antwerpen af te reizen.

Na dit bezoekje aan de Middeleeuwen keren HW en eega weer terug op de Groenplaats, waar inmiddels de Madrileense band Inlogic een akoestisch concert geeft. Prima muziek onder de zon van een naar later blijkt redelijk bekende groep uit Spanje. De jongens lijken gewoon op vakantie en hebben zin om lekker in de zon te spelen.

Waarna het tijd wordt om weer eens richting station te lopen. Dat doen we dan via de Diamantwijk, waar het één grote etalage is van schittering en kleuring van allerhande dure sieraden en edelstenen.

Zo komt er dan een einde aan een mooie dag in een heerlijke stad. Dichtbij, op nog geen twee uur reizen van Leiden. En zeker nog eens de moeite waard om terug te keren, al is het alleen maar om de ruien eens te bezoeken, de onderbuik van Antwerpen.

Wil je nog meer foto’s zien, kijk dan bij Herman Willem’s World Views.

4 gedachten over “Naar de Sinjorenstad

  1. Ja, wat een fantastisch mooi station is dat.
    In Rusland zijn ze daar ook goed in. Schuiven er marmeren (of zoiets) wanden open en de
    metro staat klaar!

    gr eva

  2. Leuke wandeling hebben jullie gemaakt. En gelukkig waren de weergoden goed gestemd. Aansprekende foto’s! ga dus ook even kijken bij worldviews (ken ik nog niet).

    Groetjes

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *