Dat is een vraag die velen van ons vroeger vaak hoorden bij de slager. Tegenwoordig is dat niet meer aan de orde, want bijna alles is al voorverpakt en van afwegen is geen sprake meer.

Maar mag het ietsje minder, dat is een vraag die je niet zo vaak hoort. Die vraag stelde ik mijzelf, toen ik vorige week weer eens met enige ontstemming naar de weegschaal keek. Wat zou er toch met dat stomme apparaat aan de hand zijn. Elke week gaf hij maar weer meer aan, alsof de batterijen steeds voller werden in plaats van leger.

Of zou het ergens anders aan liggen. Zou het aan mij liggen en zou ik de vraag “mag het ietsje minder?” aan mezelf moeten stellen. Na een diepgravende en langdurige zelfreflectie, uiteraard onder het genot van een paar heerlijke drankjes en hapjes, besloot ik dat het aan mezelf lag. En dat ik dus zelf actie moest ondernemen om daar wat aan te doen. Ik moest de weegschaal helpen om lagere getallen aan te geven, het apparaat kon het niet alleen!

En zo ben ik afgelopen dinsdagochtend begonnen met een dieet. Om lichter te worden dus, niet om af te vallen, welnee joh! Gewoon een beetje lichter worden, zodat het leven weer wat lichter wordt. Evenals het transport van mijn eigen lichaam.

En dat betekent voorlopig geen koolhydraten en suikers, maar vetverbranding. Dat kan met lekker eten, zelfs lekker veel eten. Op de foto een avondmaaltijd, rode kool met wat kruiden met satésaus (het klinkt vreemd maar het smaakt lekker) en beefburgers van puur rundvlees (beetje gekruid). Geen aardappels, rijst of andere koolhydraten. Bij het avondmaal mag een bescheiden rood wijntje.

En ‘s ochtends een lekker Engels ontbijtje met chipolataworstjes van de AH, met twee roereieren en iets gebakken tomaatjes (geen bonen). Ik geniet er van, want ik ben altijd al gek geweest op een English breakfast. Geen boterhammen en/of beschuit. En bij de lunch een bak, vol met groente (tomaat, diverse soorten sla, walnootjes, zalm (of garnaal) of stukjes vlees van de avond er voor en nog veel meer. Heerlijk fris, maar geen brood of crackers.

Geen snoepgoed met suiker, geen frisdrank met suiker. Maar bijvoorbeeld wel ijsthee zonder suiker (of iets vergelijkbaars). En geen alcoholische versnapering (zucht, zucht), behalve dan het bescheiden rode wijntje bij het avondeten.

Resultaat na vier dagen: 1.700 grammen vet die zijn verdwenen, opgebrand door mijn eigen lijf. Stom hè, dat het eigenlijk zo gemakkelijk gaat. Voorlopig ga ik er dus maar even mee door. Na verloop van tijd kun je dan de koolhydraten weer langzaam toevoegen (en ook weer een biertje drinken).

Hieronder nog een heel aparte metal kookcursus, een bereiding van sushi. Mag het voorlopig nog even niet eten vanwege de rijst, maar het ziet er lekker uit en het filmpje is heel bijzonder.