Vorige week kregen HW en eega een brief van een bedrijf, de professionals in vastgoedzorg. Volgens het briefhoofd zijn zij ‘Toonaangevend in Totaal Onderhoud’. Natuurlijk geloven wij dat graag. Dit bedrijf zou in week 34 beginnen met de uitvoering van diverse werkzaamheden. Met het oog daarop was het van het grootste belang dat er op maandag 22 augustus iemand aanwezig zou zijn.

Welnu, dat betekent in gewone mensentaal dat je een vrije dag dient op te offeren voor het grote doel. Het grote doel was in dit geval de vervanging van de aluminium schuiframen door houten elementen incl. dubbel glas en het schilderen van de nieuwe onderdelen.

Jawel, dit was de klus waarvoor wij in het voorjaar zo hadden geijverd. Want toen waren alle andere huizen bij ons gedaan, behalve dat van ons en de buren. Toen had alles in een keer gedaan kunnen worden, gemakkelijk en snel. Maar zo mocht het niet zijn, want ‘s heren wegen lopen soms anders. Enfin, een vrije dag genomen en vroeg opgestaan, want bouwmensen willen nog wel eens vroeg beginnen (om vroeg te eindigen). Overigens had ik mij er al over verbaasd dat de aangekondigde keetwagen in de verste verte niet te bekennen was. En evenmin een opslagruimte, steigers en nieuwe kozijnen. In totaal moeten er 14 vervangen worden.

Rond een uur of negen ontwaarde ik enige activiteit. Er parkeerde een bestelbus van de ‘professionals in vastgoedzorg’, waaruit twee mannen in gepaste werkkleding te voorschijn kwamen. Ha, het feest gaat beginnen, dacht ik.

Maar die twee mannen liepen wat doelloos rond en toen ik een half uurtje later nog eens keek, bleek de bestelbus weer verdwenen. Ik dacht “potverdrie, waarvoor heb ik eigenlijk een vrije dag genomen” en besloot genoemde professionals maar eens te bellen. Een uiterst vriendelijke man verzekerde mij dat er twee mannen onderweg waren naar het onderhoudsproject. Toen ik repliceerde dat de twee mannen waren gekomen, maar ook weer waren gegaan, en dat er ook nog geen steigers waren, antwoordde hij gevat dat er iets in de logistiek was mis gegaan. De twee mannen waren weer op weg en de steigers kwamen later.

En inderdaad kwamen de mannen even later weer met hun bestelbus terug. Zij meldden zich bij de buren en begonnen daar tegen elven aan het raam aan de voorkant op de begane grond. Daar konden zij zonder steigers zonder probleem bij.

Na enige tijd dacht ik “ik zal toch eens vragen wanneer ze nu bij ons beginnen”. Ik verkeerde in de naïeve veronderstelling dat ze na het begane grond raam bij de buren ook ons begane grond raam zouden gaan doen. En ik moest ook nog iets anders doen, dus….

“Maar nee, meneer. Uw raam gaan we niet doen. We wachten op de steigers, die komen straks en dan gaan we eerst hier aan de slag”, zei de oudste werkman vriendelijk. “Maar wanneer begint u dan bij ons”, vroeg ik met enige vertwijfeling, zonder hoop inmiddels. “Nou, dat kan wel vrijdag of volgende week maandag worden”, antwoordde hij goedgemutst.

Na vriendelijk gedag te hebben gezegd, bracht ik de auto van eega maar naar de reparatiewerkplaats. Zonde van mijn dag, dat krijg je met die “professionals in vastgoed”. Je kunt er niet op vertrouwen dat ze doen wat in de brief staat. Dat was al eerder gebleken, toen ze maanden deden over een klus die je veel sneller zou kunnen doen.

Rond een uur of drie waren alle werkmannen overigens al weer verdwenen. De centjes waren kennelijk al weer verdiend.

NOOT: ik heb in Hazerswoude anders meegemaakt. Een strakke planning, beginnen om acht uur, eindigen na etenstijd en continu een opzichter in de buurt. dat u niet denkt dat dit standaard is in Nederland.