“Midnight in Paris” is zeker één van de betere Woody Allen films van de laatste jaren (“Vicky Cristina Barcelona” hoort daar ook bij). Zoals de naam al zegt is de film een liefdesverklaring aan Parijs. De film begint minutenlang met beelden van een zonnig Parijs, die overgaan in beelden van een regenachtig Parijs. Dan komen we terecht bij Gil (Luke Wilson) en Inez (Rachel McAdams). Gil is helemaal gek van Parijs en verklaart zelfs van een regenachtig Parijs te houden.
Gil, een scenarioschrijver uit Hollywood, en Inez zijn met haar rijke ouders op bezoek. Haar vader John is voor zaken in Parijs en dochterlief mocht met haar vriend lekker mee. In het hotel trekt Gil direct van leer tegen zijn aanstaande schoonvader en plaatst hem op typisch Allensiaanse wijze in een super conservatieve hoek. Zo’n dialoog is Allen’s handelsmerk.
Gil en Inez komen al snel oude kennissen tegen, Paul (Michael Sheen) en Carol (Nina Arianda). Paul is een oude professor v an Inez en een onuitstaanbare betweter. Maar Inez vind het leuk om allerlei dingen samen te doen. Gil drukt zijn snor, hij kan Paul niet uitstaan, en gaat alleen op stap in Parijs.
Op een goed moment staat hij ‘s avonds op een plein en wordt hij uitgenodigd om in te stappen in een mooie oude auto. Het blijkt dat hij hiermee een soort tijdreis maakt naar de jaren ’20 in Parijs. Hij ontmoet allerlei bekende schrijvers, filmers, schilders en heeft het vreselijk naar zijn zin. En hij maakt kennis met een jongedame, Adriana (Marion Cotillard), die wel iets in hem ziet.
Woody Allen slaagt erin de sprongen in de tijd heel geloofwaardig te laten overkomen. Uiteraard gaat een en ander weer gepaard met veel humor. Vooral het advies dat Gil aan Buñuel geeft voor diens nieuwe film is geniaal. Het verhaal ontwikkelt zich langs romantische lijnen en ongetwijfeld kunt u al een beetje bedenken hoe het verhaal uiteindelijk afloopt. Ik ga dat hier verder niet vertellen.
Als je een Parijs leuk vindt, de jaren ’20 je aanspreken en je van romantiek houdt, ga dan vooral kijken. Hou je hier niet van, maar wel van intelligente humor, ga dan ook kijken. Ach, wat zeur ik toch, ga überhaupt gewoon kijken.
En let ook op de fraaie kleine rol van Carla Bruni, de Franse presidentsvrouw.
Geef een reactie