Gisteravond begon het Leids Film Festival met een besloten voorstelling van de film Margin Call, een thriller met Kevin Spacey en Jeremy Irons die 10 november in de bioscopen komt. Maar vandaag begon het filmfestival voor mij, heel bescheiden met één film. Uiteraard gaat zich dat de komende dagen uitbreiden, inmiddels zijn negen films gereserveerd.
Ik zal de komende dagen verslag doen van de door mij bekeken films. Dus als je ook een filmliefhebber bent, dan ga je hier over nieuwe films lezen. Hou je niet van films, dan kijk je gewoon door het raam naar buiten, want daar speelt de film des levens zich elke dag opnieuw af.
Enne, er zijn nog kaartjes voor veel films dus je kunt ook gewoon zelf nog gaan.
Film nummer 1
Deze Noorse film, gebaseerd op een echt gebeurd verhaal, speelt zich begin 20e eeuw af op het eiland Bastøy in de Oslo-fjord. Op dit eiland bevindt zich een soort opvoedingskamp voor jongens tussen de 11 en 18 jaar. En zoals we tegenwoordig wel vaker horen, klopt er vaak helemaal niets van op zulke kampen. Mishandeling, isoleercel, vernedering, alles komt in deze film voorbij.
De film begint als Erling, een nieuwe jongen, op het eiland aankomt. Hij wordt daar direct ontmenselijkt, want hij krijgt de naam C-19. Erling heeft maar één gedachte en dat is ‘ontsnappen’. Langzaam sluit hij vriendschap met Olav, C-1, de jongen die toezicht moet houden in de barak.
Er ontwikkelt zich dan een verhaal, donker als de nacht. Na veel ontberingen komen de jongens uiteindelijk in opstand. Ze jagen de bewakers, leraren en ook de directeur het eiland af. Maar dit alles gebeurt in een intense somberheid, er is geen sprankje humor om ons even op te beuren. Uiteindelijk brengt het leger weer orde op het eiland. Eigenlijk betekent dit dat je lot onafwendbaar is, zeker als je in zo’n uitzichtloze situatie zit.
De film is mooi opgenomen in het ruige Noorse landschap. Er wordt goed geacteerd, het verhaal wordt meeslepend verteld. Maar het blijft jammer dat er zo’n hele zware doemsaus over heen ligt. Net alsof je iets te zwaar hebt getafeld, het was wel lekker maar je kunt er niet van genieten.
Mijn waardering: een 6,5.
Dit wordt weer een klasse weekje voor je neem ik aan.