Een week geleden is het nog maar, het 6e Leids Film Festival. En zoals altijd was het weer een knus en intiem festival. Geen grotestadsfestival, maar een kleinere variant. Ik moet zeggen dat ik dit jaar over het algemeen heb gesmuld van de films, die ik heb gezien.

Ik heb ook heel veel films niet gezien. Zoals die uit het programma “Camera Japan” of de oudere films in het programma “Cinemythology“. Evenmin heb ik wat meegekregen van “Law & Film” en “Science & Cinema“. “De Hollandse Nieuwe” en “The Reel China” zijn ook zwijgend aan mij voorbij gegaan.

Wat ik wel zag, waren elf films uit de “Iron Herring” competitie en uit het hoofdprogramma “Panorama“. De films die ik zag kregen een gemiddelde waardering van 7,8 van mij. En dat eigenlijk is best hoog en betekent dus ook dat er veel moois te zien was. Mijn favorieten waren Tyrannosaur en We Need to Talk About Kevin, twee totaal verschillende films maar wel ontzettend boeiend. Ook twee films die een beroep doen op je morele oordeel.

En raar maar waar, de film die mij het minst kon boeien, Avé won de Iron Herring. Dat zul je altijd zien, een totaal dwarse jury. Jammer is wel dat het juryrapport niet op de website van het filmfestival is terug te vinden. Dus weet je ook niets over de motivatie van de jury.

De publieksprijs ging naar The King of Devil’s Island, een hele sombere Noorse film die ik zelf beoordeelde met een 6,5.

Het festival was druk dit jaar. Ik kreeg de indruk dat veel voorstellingen uitverkocht waren of dat in ieder geval de zaal heel goed gevuld was. Puntje van kritiek is dat de openingstijden van de kassa’s wel op de website vermeld staan, maar niet de sluitingstijden. Kan ook handig zijn voor de filmklanten, heb ik zelf gemerkt (dichte kassa).

Maar, al met al, een geweldig geslaagd filmevenement. Hopelijk wordt de zevende versie net zo goed (of net nog iets beter). Misschien komen we elkaar dan in 2012 wel tegen, bij de Trianon of het Kijkhuis (of een andere exotische locatie).