Aan het begin van het jaar is het traditie om even een korte blik over de schouder op het teloor gegane jaar te werpen. Wat mij betreft een jaar van uitersten, hoewel… zo dramatisch was het nou ook weer niet.
De grootste en mooiste gebeurtenis was natuurlijk de geboorte van kleinzoon Eli in september. Het manneke woont weliswaar aan de andere kant van de wereld, in Manado, maar op de foto’s ziet hij er prima uit. Mooie grote ogen, een reeds wijze blik, groeit als kool, wat wil een mens nog meer (nou wandelen door het Plantsoen en naar de vogeltjes en eendjes kijken bijvoorbeeld). Binnenkort gaan we Skypen en kan de jonge held al vast Nederlands leren (hahaha).
Bij deze gebeurtenis viel natuurlijk al het andere in het niet. Wat was al dat andere dan?
Nou, dat was zoiets als dat je werk verdwijnt en je niet precies wat er voor in de plaats komt. Hoewel je zelf in een projectgroep meewerkt aan het “einde” is en blijft het een vreemde gedachte dat je werk zo maar wordt opgeheven. Doordat elders een besluit wordt genomen en tot op de dag van vandaag nog niemand goed heeft kunnen uitleggen waarom en wat het voordeel er van is. Als één van de starters van de organisatie in 2001 voel je het als een soort van ‘kindermoord’. Maar goed, het is een gegeven dat in den beginne voor veel onrust in mijn hoofd zorgde. In de loop van het jaar raakte ik gewend aan het idee, zodat de rust in het hoofd terug kwam.
Uiteraard werden vorig jaar weer het Rotterdams en het Leids Filmfestival bezocht. Veel films gezien, meestal van prima kwaliteit, soms kon je er een vraagteken bij plaatsen. Ik heb ook nog een cursus Filmanalyse gedaan. Dat was leuk, en je gaat er soms met andere ogen door naar films kijken. Leerzaam dus.
Een ander memorabel moment was de oprichting van de Stichting Beelden in Leiden. Een groep van 7 enthousiaste amateurs neemt zich voor om jaarlijks een beeldententoonstelling te organiseren op de Hooglandse Kerkgracht. Prachtig idee, maar de realisatie duurt langer dan vooraf gedacht. Het huidige kunstklimaat, geschapen door ons ‘fantatische’ kabinet, werkt niet helemaal mee. Maar er wordt nog steeds hard aan gewerkt en wellicht krijgen we het toch voor elkaar om in 2012 voor het eerst iets te realiseren.
Droevig was het het jaar 2012 ook. Een goede vriend overleed plotseling, zo maar tijdens zijn werk. Een collega, die ineens te horen krijgt dat zijn ziekte niet meer echt behandelbaar is. Een collega, wiens echtgenoot ineens overlijdt. Dat zijn van die dingen die je niet zomaar van je af kunt zetten. Waardoor je bij wijze van spreken ook je eigen lijf ineens anders gaat voelen.
Begin 2011 had ik twee voornemens. Meer bloggen, eigenlijk elke dag. En zie, ik ben op 89 blogs uitgekomen. Dus dat is niet elke dag en het voornemen is dus niet gehaald. Het andere voornemen was om wat meer te gaan bewegen. Daar is eigenlijk door alle drukte nog minder van terecht gekomen, jammer, maar het is niet anders. Wel ben ik blijvend lichter geworden door een tijdelijk ander eetpatroon. Daardoor heb ik het gevoel dat ik mijn gewicht nu relatief gemakkelijk kan sturen. Kilootje er bij, even knutselen en het kilootje is er ook weer vanaf.
Natuurlijk waren er ook de talloze jaarlijkse events, zoals Parkpop, de Leidse Marathon, weekendjes weg, de vakantie en nog veel meer. Te veel om allemaal op te schrijven in deze terugblik.
Kortom, een bewogen 2011 waarin veel is gebeurd. Nu zien hoe 2012 wordt.
Geef een reactie