Na de Previewdag donderdag, waar allemaal films werden getoond die ook in de Nederlandse bioscopen in roulatie gaan, is het vrijdag tijd voor de wat onbekendere film. Drie stuks staan er op het programma, stuk voor stuk onbekende pareltjes, maar ook heel verschillende films qua thema.

Hieronder de reviews van de vrijdag-ontdekdag.

Film 5: Stillleben (Still Life)

Regie: Sebastian Meise, met o.a. Fritz Hörtenhuber, Christoph Luser en Daniela Golpashin.

Oostenrijk, duur 77 minuten

De film begint met het schrijven van een briefje. Een briefje vol pedofiele gedachten. Daarna zien we een vader die zijn zoon helpt met het leggen van een parketvloer. Vader gaat weg en zoon achtervolgt hem. Vader gaat naar een prostituee en geeft haar het briefje. Hij wil kennelijk dat ze een kindrol speelt. Het vreemde is echter, dat hij het meisje in de brief Lydia noemt. De naam van zijn dochter.
De zoon gaat ook naar diezelfde prostituee en haalt het briefje uit haar tas. En zo wordt het geheim van de vader openbaar.
De film laat zien wat er daarna binnen het gezin gebeurt. Dat is niet al te veel. Iedereen is geschokt, zoon denkt dat vader iets met zijn zusje heeft gedaan. Maar zus ontkent dit stellig. En moeder, die snapt er helemaal niets van en gaat ogenschijnlijk over tot de orde van de dag.

Maar wat de regisseur ons wil voorleggen is of je pedofiele gedachten mag hebben. Want de vader heeft verder helemaal niets gedaan, alleen maar gedachten gehad. En vroege jeugdfoto’s van zijn dochter bekeken. Een intrigerende vraag. Ook in breder perspectief. Zijn je gedachten van jezelf of wil de overheid bijvoorbeeld ook weten wat je denkt. Stillleben is in dat opzicht een belangwekkende film, maar de uitwerking is nogal simpel. En het einde een beetje lachwekkend. En dat doet afbreuk aan het verhaal.
Mijn waardering is een 6,5.

Film 6: Future Lasts Forever

Regie: Özcan Alper, met o.a. Gaye Gürsel, Durukan Orpu en Sarkis Seropian.

Turkije, duur 108 minuten.

Sumru is een jonge Turkse studente etnomusicologie, die vanuit Istanboel naar Diyarbakir in het zuid-oosten van Turkije reist. Ze wil daar voor haar scriptie hele oude elegieën gaan opnemen om die te bestuderen en om de verhalen, die er bij horen, vast te leggen. Maar tegelijkertijd neemt ze ook allerlei getuigenissen op van Koerdische mensen, waarvan familieleden zijn verdwenen. In de Turkse geschiedenis was er, nog niet zo lang geleden, een periode waarin veel Koerdische mensen werden opgepakt, die nooit meer terug keerden.

Door deze getuigenissen komt ook haar eigen historie weer naar boven, want zij had een Koerdische vriend die ook is verdwenen. Dus eigenlijk is de trip naar Diyarbakir ook een zoektocht naar haar verdwenen vriend.

Future Lasts Forever is daarom vooral een politiek geëngageerde film. Opvallend is hoe vrij er over dit soort zaken kan worden bericht. Tijdens de Q&A na afloop vertelde regisseur Alper dat de film binnenkort ook in Turkse bioscopen te zien zal zijn. Het is een mooi gemaakte film, goed geacteerd, met een helder verhaal.

Mijn waardering is een 7,5.

Film 7: Clip

Regie: Maja Miloš, met o.a. Isidora Simijonovic, Vukašin Jasni en Sanja Mikitišin.

Servië, duur 100 minuten.

Na het zien van Clip bleef ik even totaal verbouwereerd zitten. Dit was een film die je lang bij blijft. Een film over Servische middelbare scholieren, jongens en vooral meiden, die rondhangen, feesten, met veel drank, sex en drugs. Een knalharde film, vaak met handshots opgenomen, die laat zien hoe tieners in deze wereld opgroeien. Een harde wereld, waarin de toekomst onzeker is. Waarin de familie niet meer de hoeksteen is. Waarin tieners hun eigen weg moeten zien te vinden.

Jasna, een mooie meid van 16, verveelt zich in een saai stadje. Dus gaat ze op een woeste ontdekkingstocht, waarbij niets te veel is. Gevoelens lijken te worden uitgeschakeld en ze doet dingen, die u uw dochter liever niet ziet doen. Rauwe seks wordt openlijk in beeld gebracht, van haar moeder en haar doodzieke vader moet ze niets hebben. Filmpjes maken met je telefoon en je vriendinnen, in het begin nog onschuldig, maar allengs meer opschuivend richting porno. Zoals te zien in veel clips op onze muziekzenders. Een indringend beeld van een nieuwe generatie, die eigenlijk alles onder handbereik heeft.

Totdat je beseft dat deze tieners ook in Nederland wonen. En dezelfde dingen doen. En oordelen lastig wordt, want we kunnen het wel niets vinden. Maar vroeger hebben wij ook onze weg in de wereld moeten vinden. Alleen was die wereld voor de wat ouderen onder ons veel veiliger en overzichtelijker. Een uitstekende film, die je wel aan het denken zet over jeugd en toekomst.

Mijn waardering is een 8,5.