Vakantiedag 7, vrijdag 27 juli, was een dag als alle andere vrijdagen. Wel vakantie, maar toch gewoon normale dingen doen, zoals boodschappen. Dus fluks in de automobiel en op weg naar Leiden Zuid-West voor een bezoekje aan de AH XL. Het was duidelijk dat het vakantietijd was, want veel klanten waren er niet te bekennen. En dat betekende op topsnelheid door de winkel sjezen en snel klaar zijn.
Daarna moest er een pallet worden gehaald voor gebruik bij het afbreken van de beeldententoonstelling Beelden in Leiden. Nadat al deze handelingen waren verricht was het tijd voor het gebruikelijke vrijdagse biertje bij BurgerZaken, een lekkere Chouffe. En passant ook nog even de nieuwe Eppo gekocht bij Mevrouw Kern en toen was het overdagse gebeuren al weer voorbij.
‘s Avonds gekeken naar de laatste aflevering van Breaking Bad, die heerlijke serie over de methamfetamine bereiders en het laatste deel van Europa Blues uit de serie van Arne Dahl. Een spannende ontknoping als aperitief voor de opening van de Olympische Spelen.
En wat een prachtige opening was dat, ik heb er echt van genoten. Niet dat massale van Beijing vier jaar geleden, maar humor met Rowan Atkinson als Mr. Bean en James Bond, die Hare Majesteit ophaalde in het paleis. Om vervolgens uit een helikopter te worden geparachuteerd boven het stadion. Echte Britse humor, onderkoeld, shaken but not stirred.
De intocht van de atleten duurt eigenlijk veel te lang en past niet meer helemaal bij onze zap-generatie. Ik denk dat veel mensen hier zijn afgehaakt, maar het loonde om erbij te blijven. Want de ontsteking van de Olympische vlam was weer heel bijzonder. Nadat heel verrassend een aantal jongeren de vlam mochten ontsteken (en dus geen beroemdheid), bleek dat de kelken, die dragers bij elk land met zich meevoerden, een onderdeel van de vlam was. Een geweldige afsluiter van de openingsceremonie.
