3 october 2012 – Leidens Ontzet

En zo kroop de tijd weer een jaar verder. De vorige 3 oktoberviering leek nog maar net achter de rug of het was weer tijd voor haring & wittebrood.

De aftrap was dit jaar in de Hooglandse Kerk, met een acrobatische show op hoog niveau, “Energya” geheten. Aansluitend konden HW en eega in de rij aansluiten voor de hutspotmaaltijd op de Hooglandse Kerkgracht, samen met duizenden andere Leienaren. Altijd geweldig gezellig, met muziek van de Leino’s en de Band of Liberation. En de hutspot smaakte weer voortreffelijk.

Vervolgens is het tijd voor een rondje kermis, kijken wat er staat, hoe bont het weer is en hoeveel geluid er wordt geproduceerd. HW is overigens niet iemand die in die slinger- en centrifugale apparaten stapt, hij kijkt liever. Daarna nog even een rondje door de stad en dan op tijd naar bed voor een vroeg ontwaken.Want je moet natuurlijk wel om 7 uur op het Stadhuisplein staan voor de Reveilll-je. Geweldig, al die mensen zo vroeg uit de veren om samen te zingen. Dat kan alleen in Leiden. Na het volkslied een aantal oud-Hollandse liederen, waaronder het Leids volkslied “Leiden, stad van mijn hart”. Vervolgens rustig op pad naar het Van der Werfpark voor de Koraalmuziek, zoals altijd weer onder de swingende leiding van Wim de Ru. Opnieuw samen zingen, onder de blote hemel, dat geeft echt een kick. Acht liederen, dan de Tonkelaerrede van Joost Bleijie en dan als afsluiter het Wilhelmus. Uiteraard na de kranslegging onder het standbeeld van burgemeester Van der Werf. Vooral de strofe “‘k Heb u lief, mijn Nederland” uit ‘Waar de blanke top der duinen’ is altijd een kippevel moment. Iedereen zingt dat uit volle borst en dat klinkt geweldig.

Dan breekt de tijd aan om in de, dit keer erg lange, rij te gaan staan voor de uitreiking van het Haring en Wittebrood. Opnieuw zo’n hele oude traditie die echt heel erg leeft in Leiden. In de Waag krijgen wij dan vier haringen en een Leids Geusje (een heel lekker vloeerbroodje). Dan naar buiten om de haringen te laten schoonmaken. In een lange rij staan daar allemaal haringschoonmakers van Ouwehand Katwijk.
En iedereen heeft geduld, is vrolijk, veel humor, een totaal sociaal gebeuren.

Tijd voor een kop koffie met een cheesecake. Even zitten, want inmiddels is ruim na negenen en zijn HW en eega al een dikke twee uur op de been.
Na de koffie naar de Garenmarkt, naar de Festival Plaza voor het straattheater. Inmiddels was het flink gaan regenen, maar de Festival Plaza is helemaal overdekt, zodat je lekker droog staat.

Schitterende act van de DDF Crew, die het oude touwtjespringen een totaal nieuwe dimensie geven. Ze noemen dat ‘rope skipping’, een groot succes. Ook de straatshow van Michel & Zora was erg leuk. Vooral toen Zora in haar geheel in een hele grote ballon verdween en zich daarin verkleedde. Humor en acrobatiek ineen, het publiek genoot er van. Tot slot nog gekeken naar het Duo Savar, acrobatiek aan de trapeze. Ze kwamen langzaam op gang maar eindigden spectaculair.

Even snel langs huis voor een sanitaire stop en dan weer richting kermis voor een broodje Bratwurst, HW’s eigen 3 october traditie. Onder de plu, want het goot inmiddels flink. Onderweg nog even een paar krentenbollen aangeschaft voor bij de avondkoffie.

Daarna richtten onze schreden zich richting Levendaal, voor de Grote Optocht. Dit keer met het thema ‘Hollandsche Glorie’. Een mooie optocht, die zonder al te veel problemen voorbij trok. Ik mag wel zeggen ‘in hoog tempo’, geheel in tegenstelling tot voorgaande jaren toen het nog wel eens lang wilde duren. Inmiddels was de regen weer gestopt en genoot iedereen volop van al het moois dat langs kwam.

Tijd om even naar huis te gaan, voor een kopje koffie met stroopwafel. Want om die stroopwafels gaat het natuurlijk, de Amazing Stroopwafels wel te verstaan. Die spelen om 4 uur bij café De Bontekoe en dat is een volgende HW- en eegatraditie om daar bij aanwezig te zijn. Hollandse levensliederen, met Hollandse humor gebracht. Altijd leuk met een biertje in de hand. En meestal kom je daar ook nog wel vrienden en kennissen tegen.
Om tenslotte rond zessen vermoeid, maar voldaan, huiswaarts te keren om te gaan genieten van de haringen en het wittebrood.