Film 3
Caesar Must Die (drama – 2012 – Italië – 76 min.) Regie: Paolo en Vittorio Taviani Met o.a. Cosimo Rega, Salvatore Striani en Giovanni Arcuri.De gebroeders Taviani, o.a. bekend van “Kaos” en “Padre Padrone”, maakten deze film in de zwaarbewaakte gevangenis Rebibbia. De acteurs waren gevangenen, veroordeeld voor moord, maffiapraktijken en andere onfrisse zaken.Samen met hen werd een stuk van Shakespeare, Julius Caesar, uitgevoerd. De film doet verslag van het repeteren en een stuk van de opvoering.
Dit alles speelt zich af in de celruimtes, de gangen, de luchtruimte. De gevangenen spelen het stuk met een doorleefde intensiteit, alsof het hun eigen levens betreft. Verraad, vriendschap, huichelarij en macht zijn de ingrediënten die Shakespeare in zijn stuk stopte. Ingrediënten, welbekend voor de boeven waardoor zij zich uitstekend kunnen inleven. Cosimo Rega als Cassius, Salvatore Striani als Brutus, Giovanni Arcuri als Caesar en Antonio Frasca als Marcus Antonius spelen de rol van hun leven. Striani is tegenwoordig zelfs acteur en zowel Rega als Arcuri hebben een boek geschreven. De film toont een Shakespeare zoals je nog nooit een Shakespeare hebt gezien, bevlogen, verinnerlijkt. Prachtig om te zien. De film zelf is een normaal opgebouwd drama rond een toneelstuk.
De film is de Italiaanse inzending voor de Oscar beste buitenlandse film. In Berlijn werd de Gouden Beer gewonnen en de film is de Italiaanse inzending voor de Oscar voor beste buitenlandse film.
Mijn waardering: een 7.
Deze Turkse komedie is een geweldig leuke film, heel modern en naar ik aanneem voor Turkse begrippen redelijk gewaagd. De film gaat over twee vrienden, dertigers, die begin jaren negentig ‘s nachts een radioprogramma hebben bij Kent FM. In dit programma ouwehoeren ze er vrolijk op los, filosofisch, sexistisch, grappig, pöetisch en bij vlagen ontregelend. Ze hebben zelf de grootste lol als luisteraars inbellen. Steevast beginnen ze een gesprek met “Hebben we sex gehad?” Het is allemaal heel ‘laid back’ maar hun show wint razendsnel aan populariteit. Hele stammen luisteren naar de kolder, maar de censor grijpt af en toe ook in met weer een boete als het weer eens te veel over sex gaat.
Mete en Kaan, zo heten de twee vrienden, worden zo populair dat er een heuse club ontstaat, de Loser’s Club. Want we zijn eigenlijk allemaal losers, maar we zijn er trots op. Dat is een beetje het credo. Meisjes staan in de rij om veroverd te worden, totdat Kaan verliefd wordt op Zeynep, een jonge juriste. Maar uiteindelijk komt Kaan tot de conclusie dat vrouwen verliefd op je worden vanwege je kwaliteiten, maar vervolgens die kwaliteiten van je willen afpakken. Met andere woorden, aanpassen aan huisje, boompje, beestje. En daar heeft Kaan uiteindelijk geen zin in.
De film is lekker snel gemonteerd, met hier en daar gebruik van verschillende vensters. Dit maakt het heel dynamisch. De soundtrack is geweldig, elk nummer past precies bij de scene. In het begin wellicht even wennen, maar na een kwartier ben je helemaal verkocht. Gaan zien als je kunt (de film heeft nog geen distributiedeal in Nederland). Deze film doet mee in de Iron Herring competitie van het Leids Film Festival.
Mijn waardering: een 8.5
Dennis is een 38-jarige bodybuilder, die tot zijn grote verdriet nog steeds geen vriendin heeft. In de sportschool wil het maar niet lukken met de leuke vrouwtjes die daar rondhuppelen. Dan wordt hij op de bruiloft van zijn oom uitgenodigd, die een Thaise vrouw heeft gevonden. Oomlief adviseert Dennis om ook eens in Thailand te gaan kijken.
Dennis vertelt zijn oude moeder, waar hij inwoont, dat hij voor een bodybuilders wedstrijd een weekje naar Düsselfdorf moet. Maar hij gaat naar Pattaya, een bekende Thaise badplaats. Als hij daar aankomt krijgt hij diverse Thaise schonen aangeboden, die tegen betaling hun vriendelijke diensten willen aanbieden. Maar daar heeft de verlegen Dennis helemaal geen behoefte aan. Eigenlijk is hij een soort van Lamme Goedzak. Om zich te vermaken gaat hij naar een Thaise sportschool. Daar wordt hij herkend door een instructeur, die foto’s van Dennis in zijn plakboek heeft. En wordt hij voorgesteld aan de eigenaresse, de vriendelijke en leuke Toi.
En voor de afloop moet u zelf maar gaan kijken. Teddybear is een leuke film, die veel reacties van vooral vrouwen in de zaal opriep. Het is geen bijzondere film, maar wat er gebeurt is heel herkenbaar en de humor is uitstekend.
Mijn waardering: een 7.