Zaterdag, vier films op het programma. Voorwaar een drukke kijkdag, maar natuurlijk ook met heel veel plezier en genot.
Film 8
Robot & Frank (komedie/drama/sci-fi – 2012 – Verenigde Staten – 89 min.)
Regie: Jake Schreier
Met o.a. Peter Sarsgaard, Frank Langella en Susan Sarandon
Deze film speelt zich af in de nabije toekomst. Een ex-juwelendief krijgt een robot-butler van zijn zoon. Deze moet voor voor hem gaan zorgen, maar al snel beramen robot en ex-dief de nodige kraken.
Een heerlijke film met prima acteurs, vol humor. Maar waar het om gaat is natuurlijk de acceptatie van robots als onze huishoudelijke hulpen (of iets dergelijks). Dat is een vraag die wij in de toekomst moeten beantwoorden. Want kunnen we onze verzorgingsstaat nog wel in stand houden zonder robots. En wat als alle productiearbeid wordt gerobotiseerd. Moeten wij dan niet onze levens, onze maatschappij anders gaan inrichten. Dat zijn de thema’s die deze aanstekelijke film aan de orde stelt.
Mijn waardering: een 7.5
Film 9
Winnaar van de Gouden Palm 2012 in Cannes.
Een film over twee tachtigers, Georges en Anne. Gepensioneerde, beschaafde mensen, die vroeger muziekles gaven. Hun dochter, ook al musicus en bovendien getrouwd met een concertpianist, woont in het buitenland. En dan slaat het noodlot toe, Anne krijgt een beroerte.
In Amour herkennen we duidelijk de hand van Haneke. De twee hoofdpersonen worden nauwkeurig geobserveerd in hun apartement, waar praktisch de hele film zich afspeelt. Georges en Anne hebben al heel lang een goed huwelijk. Als Anne een beroerte krijgt gaat Georges voor haar zorgen. Aanvankelijk gaat dat allemaal goed, maar langzaam gaan de dingen achteruit. Dan krijgt Anne een tweede beroerte, waardoor ze verder verlamd raakt. Haar leven is uitzichtloos, hoe moet dit verder. Georges komt steeds verder in de knel.
Het onderwerp van de film is duidelijk de uitzichtloosheid van het bestaan, als je niets meer kunt. In Nederland wordt al jaren gepraat over euthanasie, maar in veel andere landen, waaronder Frankrijk, is dit nog steeds een taboe. Amour stelt dit vraagstuk terecht, op een heel integere wijze, aan de kaak. Zorgvuldig gefilmd, in een traag tempo, neemt Haneke je mee in dit dilemma.
Mjin waardering: een 8.
Film 10
Het regiedebuut van Bojan Vuletic zijn vier verhaaltjes over romantiek (of is het alleen sex). Belgrado is de plaats van handeling en al in het begin worden we door een stewardessenkoortje toegezongen dat Belgrado ‘the place to be is’. Het lijkt wel alsof we in een toeristisch reclamespotje terecht zijn gekomen. Elk verhaal begint met zo’n zingend koortje. De verhalen zelf zijn absurdistisch en totaal verschillend. Daarom is het moeilijk om een samenhang binnen de film te vinden.
De handelingen zijn zeker grappig maar je kunt je niet aan het gevoel onttrekken dat je naar een serie korte films zit te kijken.
Mijn waardering: een 6.
Film 11
In 1979 werd de Amerikaanse ambassade in Teheran bezet door Iraanse revolutionairen. Veel Amerikanen werden gegijzeld, maar zes mensen konden naar de residentie van de Canadese ambassadeur ontsnappen. Maar hoe krijg je ze vervolgens het land uit? Een mooie taak voor de CIA, die een hele operatie opzette, samen met filmmensen uit Hollywood.
Argo is een zenuwslopend spannende film, zonder dat er actiescènes in voorkomen. De gedachte dat je midden in een land zit, dat je bloed wel kan drinken doet al voldoende. Mooi dat Affleck dit met zijn beelden kan bewerkstelligen. Aan het begin van de film wordt ook even terecht aangehaald, dat de VS zelf politiek verantwoordelijk zijn voor dit scenario. De film ziet er perfect uit, een beetje gruizig beeld waardoor je je in de jaren 70 waant. En massascènes die ook echt doen denken aan het Iran van die dagen. Kortom, een ijzersterke film, een topper!
Mijn waardering: een 8.5
Kwaliteit was dus hoog! Leuk en inspirerend HW.
Mijn interesse gaat primair uit naar Amour als ik dit zo lees, want ook wij zullen de dans niet ontspringen. Is inherent aan ouder worden en de latere levensfase. Ok het kan een swingend bestaan blijken – en blijvend te zijn.
Keek vandaag op bed met een kopjes espresso en een verse stroopwafel naar een documentarie (BOS) over ouder worden en wat daarmee samenhangt. Niet alleen een boeiend thema, maar ook nog eens een thema dat we zelf aan den lijve zullen gaan ervaren volgens de wet van bartje.
Dus . . daarom alleen al . . amour.