Terug naar het oude honk. Het honk van de s.v. Bernardus in Hazerswoude-Rijndijk. Plaats waar ik van 1982 tot 2009 heb gewoond. Een belangrijk deel van mijn leven heb doorgebracht. Plaats waar zoonlief is geboren en opgegroeid. Plaats van lief en leed.
Bernardus, de plaatselijke voetbaltrots. Waar ik eind jaren 80 binnenstapte, als vader van een pupil. Waar ik jeugdtrainer en jeugdleider was. Waar ik jarenlang in het bestuur heb gezeten. Waar ik de vaste verslaggever was voor Radio Rijnwoude. En waar ik sinds de verhuizing naar Leiden steeds minder kom. Tot praktisch helemaal niet meer. Maar waar ik nog veel mensen ken.
Daar was ik gisteren als radioverslaggever van Alphen Stad FM. Om live verslag te doen van de wedstrijd tegen SEP, uit Delft.
Kwam weer veel oude bekenden tegen, te veel om met iedereen te praten. Want uiteindelijk kom je daar voor een klus, namelijk het doen van een radioverslag. Dat betekent dat je voor de wedstrijd een voorbeschouwing doet, dan flitsen van de wedstrijd (steeds in blokjes van ongeveer twee minuten) en aan het eind één of twee interviews met trainer en/of speler.
Het begint met de ontvangst in de bestuurskamer, waar je de opstellingen ophaalt. Daar zitten al een paar oude bekenden, bestuursleden. Even tijd voor een babbel en dan aan het werk. En na afloop weer even een biertje in de bestuurskamer, met een paar bitterballen. Napraten over de wedstrijd, een geliefd onderdeel van het voetbalspel, de derde helft (vaak het belangrijkste onderdeel van het spel).
Overigens, Bernardus verloor de wedstrijd met 1-2 en het was ook nog een hele matige wedstrijd. Maar dat is de 4e klasse.
