In Boymans is namelijk een heel bijzondere tentoonstelling over een van de belangrijkste schilders aller tijden, Jan van Eyck. Wat is er nu zo bijzonder aan deze Van Eyck?
Allereerst dat hij de eerste schilder was, die schilderde wat hij zag. Klinkt logisch, maar in zijn tijd was dat niet gebruikelijk. Hiermee heeft hij voor een omwenteling gezorgd in de schilderkunst. Men noemt dat het naturalisme. Ten tweede de toepassing van het atmosferisch perspectief. Daarmee wordt bedoeld de manier waarop hij de onderwerpen in het schilderij plaatste, de voorgrond en de achtergrond. Hier lees je meer over Van Eijck.
Van Van Eyck zijn niet zo veel werken bewaard gebleven. Zijn meest bekende werk is natuurlijk het triptiek Het Lam Gods, dat in de Gentse kathedraal hangt. Op de tentoonstelling in Boymans hangen enkele originele panelen van Van Eyck. Het zijn hele kostbare en kwetsbare doeken en daarom is het heel bijzonder dat ze in een tentoonstelling kunnen worden bekeken.
Ik vond de vaak kleine schilderijen heel bijzonder. Het detail, het lichtgebruik, het kleurgebruik verraden een waar meester.
Zijn beelden laten dat prima zien, zonder een spoor van erotiek. Hij toont de realiteit, alleen op een andere manier dan Rodin. Die toont vooral spierbundels en beelden, geënt op vooral Griekse mythen. Maillol daarentegen is gewoon, zonder opsmuk bijna. Vooral zijn beeldengroep De drie nimfen is adembenemend van schoonheid. Althans dat vind ik, de niet-kenner. Hier meer over Maillol.
Met het bezoek aan deze twee tentoonstellingen en nog een quick visit aan De Bijenkorf was er weer een mooie culturele dag verstreken. Op naar de volgende!