Paradies: Glaube (113 min. – drama – Oostenrijk)
Regie: Ulrich Seidl
Met Maria Hofstätter, Nabil Saleh en Natalya Baranova

Genomineerd voor een Gouden Leeuw in Venetië.

Meer over deze film op IMDB

Paradies: Glaube is de tweede film van Ulrich Seidl’s Paradies-trilogie. Het eerste deel, Paradies: Liebe dat ook dit jaar uitkwam, kreeg vooral bekendheid door het sekstoerisme van een vijftigjarige vrouw naar Kenia.

Paradies: Glaube baarde opzien door een seksscène van de hoofdpersoon Anna Maria met een kruisbeeld. Gelukkig wel onder een deken, al te open kan natuurlijk nog niet. Toch zal dit voor veel gelovigen een schokkend iets zijn.

De film gaat over het leven van de streng gelovige Anna Maria, wederom een vijftiger. In het begin alleenwonend, maar later blijkt ze een relatie te hebben met een gehandicapte Turk. Uiteraard met een ander geloof. Het huis van Anna Maria hangt vol kruisbeelden en portretten van de Heer. Ze bidt bijna de hele dag door en eenmaal in de week komen er geloofsgenoten voor een gezamenlijke biddienst. Verder gaat Anna Maria de deur langs, met een beeld van Jezus in de armen, om niet-gelovigen het ware geloof bij te brengen. Dat leidt tot komische scènes bij een oudere man, die in een verrommeld en ietwat vervuilde flat woont. De confrontatie met een jonge Oekraïense vrouw, die voor geluk kwam maar ongeluk vond, is daarentegen ontgoochelend.

Paradies: Glaube is een film die blijft boeien, ondanks mijn eigen niet-gelovig zijn. Het toont wederom een triest beeld van eenzaamheid en hunkering naar het ware (net als de liefde in Kenia). Hier wordt het paradijs gevonden in het geloof. In de strijd met haar islamitische gehandicapte vriend komen de gebreken van een dergelijke houding sterk naar voren. Geloof verwordt tot een dogma waar geen ruimte meer is voor andere, meer wereldse dingen. Rustige cameravoering, hier en daar een vleugje spanning, hier en daar humor.

Mijn waardering is een 7.

Hieronder de trailer van deze film.