Pasen: van een strijkkwartet via het Panbos naar Caillebotte

Zo’n verlengd Paasweekend is altijd wel prettig, behalve dat het dit keer wel erg koud was. De eerste dag, Goede Vrijdag, is dan zo’n ideale gelegenheid om de achterstallige afleveringen van series een beetje bij te werken. En ook om even lekker met zijn tweeën buiten de deur te gaan lunchen. Dit keer kreeg Francobolli de voorkeur, op de Apothekersdijk. Bekend van de kaarten, die je een jaar van tevoren kunt schrijven en die zij dan verzenden. Een unieke service. En ja, de broodjes van Us Bertus zijn ook wel lekker.

De dag die niets met Pasen van doen heeft, de zaterdag, is de verjaardag van de jongste zoon van eega. Dat betekent dat we richting Rotterdam moeten reizen. Eega heeft namelijk besloten tot een lunch en een film in LantarenVenster, uiteraard wel in samenspraak met de jarige. De filmkeuze viel op A Late Quartet van Yaron Zilberman, met een paar topacteurs in de hoofdrollen (Philip Seymour Friedman, Christopher Walken, Catherine Keener). Deze film gaat over de leden van een strijkkwartet, dat al jarenlang een succesvol bestaan kent. Maar als het oudste lid last krijgt van Parkinson, komen alle onderhuidse spanningen tussen de individuele leden te voorschijn. Waarbij de tweede violist gehuwd is met de altvioliste, hetgeen het geheel nog complexer maakt. Prima spel van het ensemble, maar het einde is jammer genoeg net weer te zoet Amerikaans. Maar voor liefhebbers van klassieke kwartetmuziek een aanrader.

De Eerste Paasdag werd vervolgens gebombardeerd tot de frisse neuzendag. Want die dag moest er gewandeld worden, door de natuur nog wel. Gekozen werd voor het Panbos, dat officieel eigenlijk Pan van Persijn heet. Het is een mooi natuurgebied dat deel uitmaakt van het natuurmonument Berkheid, gelegen tussen Katwijk en Wassenaar in en achter de duinen. Achter in het Panbos vindt je nog een oud overblijfsel van de Tweede Wereldoorlog, een deel van de Atlantik Wall. Na de wandeling wilde eega nog even op het strand kijken. Dat was makkelijk, want de Wassenaarse Slag ligt dichtbij. Op het strand was het gewoon koud, maar bij een strandtent, achter het glas en in het zonnetje, viel het nog te doen. Maar toen de wolken de overhand kregen, werd het ook daar koud, brrrrr…..

De Tweede Paasdag resteerde dan nog als cultuurdag. Immers, in een lang weekend moet altijd wel iets cultureels zitten. HW en eega kwamen uit bij Gemeentemuseum Den Haag voor de tentoonstelling van Gustave Caillebotte (1848-1894). Een relatief onbekend impressionistisch schilder, groot vriend van o.a. Monet, Renoir en Manet. Maar wat een geweldig schilder was deze Caillebotte. Hij was vernieuwend, vooral in zijn gebruik van het perspectief waarbij hij zich vaak liet leiden door de nieuwe mogelijkheden van de toen opkomende fotografie.

De tentoonstelling legt een perfecte samenhang bloot door heel veel fotomateriaal uit die periode naast de schilderijen te hangen. Daardoor krijg je een uitstekende inkijk in hoe een schilder nieuwe invloeden verwerkt. Het schilderij dat je hier ziet is ‘De Parketschrapers’ uit 1875. Let ook hier op het bijna fotografische perspectief. Een geweldige tentoonstelling met onverwachte rijkdom, een genot om te bezoeken.

En om de Pasen helemaal goed te kunnen afsluiten, begon ‘s-avonds de derde serie van ‘Game of Thrones‘, die briljante fantasyserie op HBO.