Voorbij die mooie dag

Het was altijd een mooie dag, mijn verjaardag. Viel altijd samen met Koninginnedag, al vanaf mijn geboorte. Maar nu heeft onze nieuwe monarch daar een eind aan gemaakt. Want de oude Koninginnedag wordt de nieuwe Koningsdag, op 27 april. En dan ben ik dus niet jarig. En zo komt er een eind aan een 63-jarige samenwerking tussen Oranje en mij.

Als klein kind ben je nog niet zo bewust van dit soort samenhang. Een verjaardag is leuk, cadeautjes, joepieee, maar dat je dan een jaartje ouder wordt, ach dat zal wel. Maar Koninginnedag was als kind altijd een gebeurtenis. ‘s Ochtends vroeg aubade bij het stadhuis, met zijn allen zingen. En altijd vlaggen, overal waar je maar kon kijken. Veelal met oranje sjerpen eraan vast. Oud Hollandse kinderspelletjes, die waren er ook altijd bij.

En zo raak je langzaam gewend aan het feit, dat je verjaardag altijd feestelijk is. Niet alleen voor jezelf, maar eigenlijk voor iedereen in Nederland. En dat geeft een heel speciaal gevoel. In de jaren 60 voor de tv, om naar het Soestdijks defilé te kijken. Later kwamen daar de kindervrijmarkten bij en natuurlijk alle feesten in de verschillende buurten.

Ik kan me herinneren dat de familie vroeger op bezoek kwam, verjaardagsvisite. Dan dronken we koffie met oranje tompoucen van de Hema (hoewel de bakker die ook had) of oranje moorkoppen. Naderhand uiteraard een oranjebittertje, niet voor de kinderen natuurlijk. Die kregen oranje sinas. Zo was de hele dag lekker oranje. Altijd een fijn gevoel, zo’n dag waarop van alles te doen was.

En als je dan opgroeit, dan wordt Koninginnedag steeds groter. Het wordt een groot nationaal feest, waarbij het uiteindelijk niet meer om de koningin gaat maar vooral om het feest. Je gaat dan zelf ook meer feesten en minder verjaren. Maar feit blijft dat het immer een heerlijke dag is, met al die wapperende vlaggen. Doordat jezelf aan het grote feest gaat deelnemen, vier je eigenlijk geen verjaardag meer. Want je vrienden vieren ook feest en langzaam, in de loop van de jaren, verwatert de verjaardag.

Maar het blijft, ook de afgelopen jaren, nog steeds een feest. ‘s Ochtends opstaan, de vlaggen in de straat zien, naar buiten onder het meestal oranje zonnetje, over de kindervrijmarkt, langs de muziek. Allemaal vrolijke mensen, groot en klein. Veelal met oranje attributen getooid, mutsen, opblaaskronen, kleding, schoenen zelfs. Een heerlijke ervaring, zo’n dag.

En je verjaardag, ach die vier je inmiddels heel klein. En op een later tijdstip wat groter. Want iedereen wil genieten van Koninginnedag, deel hebben aan dat relaxte gevoel.

Maar nu is alles voorbij. Geen Koninginnedag meer op mijn verjaardag. ‘s Ochtends opstaan zonder vlaggen, geen kindervrijmarkt, geen vrolijke kleuren meer alom, geen muziek. Een saaie alledaagse dag is alles wat resteert. Misschien met nog wat oude bewaarde oranje tompoucen.