Gjalt Blaauw behoort in Leiden tot de categorie ‘Traditie’. De in 1945 geboren Blaauw nam al deel aan meer dan honderd exposities in binnen- en buitenland. Ook maakte hij vele kunstwerken voor in de openbare ruimte.

Het werk van de Groninger kenmerkt zich door heldere vormen en een poëtische schoonheid. Zijn materiaal is staal, geverfd in vrolijke kleuren of roodbruin geroest, of steen. Zijn sculpturen lijken vaak te wapperen als een vaandel of te flakkeren als een vlam. Soms doet het denken aan een wolk of aan een rookpluim. Ongekunsteld en direct.

Wat is het

De sculptuur in Leiden is een dubbelvorm van cortenstaal. Zware ronde volumes aan de onderkant, korte wapperende linten aan de bovenkant. Dit beeld stond enkele jaren geleden op de dijk in het vlakke Groninger landschap, waar het als een monument voor de wind afstak tegen de horizon. Dit effect heeft het niet op de Hooglandse Kerkgracht.

Wat zegt de catalogus

Zonder Titel is een dubbelvorm met een zware basis aan de onderkant door de ronde volumes. Binnen de grenzen van de sculptuur bevindt zich de spanning die weerspiegeld wordt door de botsende buiken en de gespiegelde beweging van toenadering en afwijzing. Hierdoor krijgt het werk ook ineens een psychologische lading.

Wat vind ik er van

Het werk van Gjalt Blaauw nodigt uit om je fantasie te laten gaan, want wat zie je nu werkelijk? Twee dikke buiken tegen elkaar, of zijn het juist twee ruggen. Is het een soort Siamese tweeling, die de wereld uitbundig toezwaait. Of is het een verliefd paar, dat uitbundig met elkaar danst. Want het is ook feestelijk, door de wapperende lijnen aan de bovenkant. Dat brengt een beweging, een dynamiek, in een beeld dat anders heel stil zou zijn. Het lijkt ons wel te zeggen “geniet van me, zoals ik hier sta”. Op de een of andere manier wordt ik hier een beetje vrolijk van en dat is toch mooi van zo’n beeld.