Wonen in Utopia is de titel van een tentoonstelling in de LUMC Galerie, die nog tot en met 17 november 2013 kan worden bekeken. Deze tentoonstelling sluit, zeker qua naamgeving, aan op de grote tentoonstelling Utopia in de Lakenhal.

Utopia is feitelijk een maatschappij met een perfecte kwaliteit, een wensbeeld om na te streven. Sir Thomas Moore beschreef dit voor het eerst in zijn boek “Utopia” in 1516. Het is een maatschappij zonder privébezit, waar alles van iedereen is. Iedereen is hetzelfde gekleed en mag hetzelfde doen. Maar er zijn ook ‘slaven’, veroordeelden en immigranten. Of het dus een echte utopie is voor iedereen mag worden betwijfeld. Maar daar hebben we het verder niet over. 

Eigenlijk is de naam van de tentoonstelling niet helemaal goed gekozen. Want wat we zien zijn zeker geen beelden van Utopia. Want op het eerste plaatje zien we werk van Rob Voerman, dat er meer apocalyptisch dan utopisch uitziet. Wellicht is dit de uitkomst van een utopie, maar dat weten we niet helemaal zeker.

Ook de potloodtekeningen van Rik Smits, heel detaillistisch en bijna architecturaal, geven nou niet bepaald een utopisch gevoel. Hij toont ons een wereld vol wolkenkrabbers waar het verkeer door heen slingert. Het zijn tekeningen van een wereld waaruit het leven is verdwenen en waarin de mens alleen maar heel nietig kan zijn.

Waarna Renato Nicolodi ons toont waar het misschien wel op uitdraait. Monumentale gebouwen met imposante trappartijen. Waar kennen we dat van? Het doet denken aan de gebouwen die Mussolini in de jaren 30 zo mooi vond. Gebouwen die pasten bij de fascistoïde idealen. Tegelijkertijd zijn het monumentale geometrische vormen, architecturaal, symmetrisch, naar binnen gericht.

Wonen in Utopia is een boeiende, relatief kleine tentoonstelling, die beter “Wonen in Dystopia” had kunnen heten. Want het zijn geen omgevingen waar wij graag zouden willen vertoeven. Het brengt iets naargeestigs met zich mee, een verwijzing naar onze huidige maatschappij.

Tot en met 17 november kun je nog in de galerie terecht. Er is ook nog werk van Marianne Lammersen, Izaak Zwartjes en Daan Paans te zien.