Alles gebeurt ooit voor de eerste keer. Zo ook het lezen van een thriller van George Pelecanos, een veel gelezen Amerikaans schrijver. Vaak zag ik zijn naam op boeken in de boekwinkel maar op de een of andere manier vond ik het nooit aantrekkelijk genoeg om er eentje aan te schaffen.

De grote afrekening wordt op de omslag aangemerkt als een literaire thriller. Nu heb ik altijd al een beetje moeite met dit begrip, maar volgens mij valt dit boek zeker niet onder het begrip ‘literair’. Tot zover de ontwaarding van dit begrip.

Het verhaal speelt zich af in Washington, D.C. De twee hoofdpersonen, Derek Strange en Terry Quinn, werken elk afzonderlijk en samen als een soort privé detectives hoewel ze zichzelf afficheren als ‘detectives’. Daarmee overdonderen ze vaak hun tegenpartij die dan denkt dat het politiemensen zijn. Maar dat waren beiden in het verleden.

Het verhaal speelt zich af in de zwarte samenleving van Washington, de onderkant van de maatschappij. Strange en Quinn krijgen de opdracht om een jong blank meisje op te sporen dat van huis is weggelopen. Al snel sporen ze haar op en brengen haar terug.

Beide mannen zijn ook coach van een football-team van jonkies uit de buurt. Maar een van die jochies wordt vermoord omdat hij in de verkeerde auto zit. Strange gaat op zoek naar de daders van deze laffe moord en Quinn houdt zich bezig met de genoegdoening van een in elkaar geslagen tipgeefster uit de prostitutie, die er voor zorgde dat het blanke meisje kon worden gevonden.

Het boek is een grote route door delen van Washington. De af te leggen routes worden uitvoering beschreven, incl. panden die langs de weg staan. Bij vlagen lijkt het wel een reisgids door de gevaarlijke buurten van Washington. Aanvankelijk is er ook niet veel spanning, maar dat neemt naarmate het verhaal vordert wel iets toe. Eigenlijk is het helemaal niet zo’n spannend boek, en de karakters zijn allemaal een beetje eendimensionaal. Dat betekent dat er voorlopig geen Pelecanos op mijn nachtkastje komt, want echt goed is het niet.