Gisteren was mijn achtste en laatste dag van het Leiden International Film Festival. Tijd voor de afsluitende film van het festival omdat ik eerst ‘s middags een radioverslag moest doen van een voetbalwedstrijd. De afsluitende film was The World’s End. Na afloop had ik toen in totaal 14 films gezien.

Film nummer 14

The World’s End (Engeland – 2013 – 109 min.)

Regie: Edgar Wright

Met o.a. Simon Pegg, Nick Frost en Eddie Marsan

De hernieuwde samenwerking tussen Simon Pegg en Edgar Wright, eerder bekend van Shaun of the Dead en  Hot Fuzz, schroefde de verwachtingen hoog op. Maar het niveau van die films werd helaas niet gehaald.

Simon Pegg als Gary King besluit om na twintig jaar te herenigen met zijn vriendengroepje van school. De bedoeling is om de ‘Golden Mile’ af te maken, hetgeen in het laatste schooljaar niet was gelukt. Deze gouden mijl houdt in dat 12 pubs op rij worden bezocht en waar in elke pub een grote pint wordt genuttigd. Ondertussen kunnen de oude banden worden aangehaald. Dat is ook wel nodig want veel vertrouwen hebben zijn oude kameraden niet meer in hem.

Welgemoed beginnen ze aan de uitdaging, maar allengs worden de pubs steeds vreemder. De mensen zijn vreemd, de omgeving voelt vreemd aan. Ze worden zelfs niet meer herkend dan enkele oude getrouwen. Wat is er aan de hand?

Het blijkt dat we dan ineens te maken krijgen met robots, enorme vechtpartijen, een stem uit de ruimte die het Netwerk blijkt te zijn. Kortom, chaos alom.

Ondanks grappige scenes heb ik geprobeerd om het verhaal te volgen, maar de onzin wordt zo dik en belachelijk gebracht dat de film helemaal ontspoort. Kennelijk gaat het nog over mensen die robots zijn geworden. Willoze slaven die vanwege het Netwerk (internet, Facebook, Twitter, enz.) geen eigen mening meer hebben. Uiteindelijk valt er geen touw meer aan vast te knopen en dat is jammer, want het thema verdient een betere kritisch-satirische blik.

Mijn waardering: een 5.

Posted with Blogsy