Net gezien: Silver Linings Playbook

Een paar dagen geleden zag ik Silver Linings Playbook, een film die al enige tijd op mijn kijklijstje stond. Een film die begin 2013 in Nederland in de bioscopen verscheen en die toentertijd ook een Oscar kreeg voor de beste vrouwelijke hoofdrol van Jennifer Lawrence. Daarnaast kreeg de film nog eens 7 andere Oscarnominaties, waaronder die voor beste film.

En dat is niet voor niets, want Silver Linings Playbook is een heerlijke komedie, die en passant ook nog wat mooie dramatische thema’s in zich heeft.

Pat (Bradley Cooper) is een nerveus mannetje. Op een goede dag wordt hij ontslagen uit een ‘mental institution’, waar hij was opgenomen nadat hij zijn vrouw in de badkamer had betrapt met een andere man. Pat was daarop door het lint gegaan. Vol goede moed trekt hij bij zijn ouders in met de gedachte dat hij zich weer snel zal verzoenen met zijn vrouw. Maar dat lukt niet zo snel en thuis is het ook niet echt tof. Vader Pat Sr.(een fraaie rol van Robert de Niro), werkloos en vooral bezig met de prestaties van de lokale footballploeg, meent dat als Pat en hij samen naar een wedstrijd kijken dat dat geluk brengt, waardoor de Eagles winnen.

Het blijkt dat Pat het korte lontje niet van een vreemde heeft, want Pa mag het Eagles stadion niet meer in vanwege de vele vechtpartijen. Als Pat bij een vriend wordt uitgenodigd voor een etentje, ontmoet hij de nogal vreemde Tiffany (Jennifer Lawrence). Deze daagt hem letterlijk en figuurlijk uit.

En van hier af ontwikkelt zich een bij vlagen absurdistisch verhaal met uitstekende acteurs, die zo te zien veel plezier hebben. En waar wij dus veel plezier van hebben om naar te kijken. Het verhaal gaat verder over een weddenschap op een Eagles wedstrijd en een danswedstrijd.

Het aardige is dat we te maken hebben met ietwat neurotische karakters. Pat heeft een bi-polaire stoornis en het lijkt er op dat zijn vader dat ook heeft. En Tiffany doet niet voor hen onder, wil ze zelfs overtreffen. De film is lekker van tempo en kent goede dialogen. Kom je de film nog eens tegen, kijk dan even. Het is absoluut de moeite waard. Mogelijk wordt het zelfs een komedieklassieker.  Hieronder nog even de trailer.