Op mijn stapeltje met ietwat oudere boeken lag ook nog De Stilte van de Hel, het thrillerdebuut van Cody Mcfadyen uit 2006. Het is zo’n ouderwetse Bruna-pocket, die zo gemakkelijk in de hand ligt (ook qua gewicht).

Met De Stilte van de Hel introduceert Mcfadyen Smoky Barrett als leading character, die ook in zijn vervolgboeken de hoofdrol speelt. Smoky Barrett is een FBI-agente, die de leiding heeft over het CASMIRC-team in Los Angeles (Child Abduction and Serial Murder Investigative Resources Center). Kortom, ze gaat over de kinderontvoeringen en de seriemoordenaars, in het bijzonder over seriemoordenaars.

Het boek begint heftig met de huidige situatie van Smoky. Haar gezin is thuis aangevallen door een seriemoordenaar en haar man en dochter zijn daarbij omgekomen. Zelf is ze ernstig gewond geraakt. Via gesprekken met haar psycholoog komen we erachter wat zich zo ongeveer heeft afgespeeld, voor zover het geheugen goed wil meewerken.

Langzaam komt Smoky weer terug in de wereld en, hoewel door velen afgeraden, gaat ze weer aan het werk. We ontmoeten de andere leden van het team, allen met een eigen specialiteit. Dan wordt een oude vriendin van Smoky beestachtig vermoord. Het dochtertje was hier ooggetuige van en uit het laatste bericht blijkt dat de vriendin Smoky heeft aangewezen om voor haar dochter te zorgen.

En dan begint de zoektocht naar de moordenaar. Ook hier blijkt sprake van een seriemoordenaar en voor het einde van het boek vloeit er nog heel wat bloed. Het team en hun familie/gezinnen worden direct bedreigd door de moordenaar, die steeds een stap voorloopt en kennelijk veel privézaken van de teamleden weet. Uiteindelijk wordt de killer natuurlijk gepakt en dan komen we erachter dat hij steeds heel dichtbij was.

De Stilte van de Hel is een sterk geschreven boek, met een flink tempo en veel spanning. Het bijzondere is dat we als lezer worden meegenomen in het hoofd van Smoky, zodat we haar denklijn kunnen volgen. Dat geeft een aardig inzicht in het proces en de zoektocht die bij een politie-onderzoek horen. Geen spektakel, maar rustig redeneren, deduceren en onderzoeken. Wat mij betreft een uitstekend boek, dat ik rustig durf aan te bevelen aan de liefhebbers van dit genre. Bij vlagen gruwelijk, maar dat hoort ook bij seriemoordenaars.