Gisteren was de eerste dag van de Kunstroute Leiden, die dit jaar al weer het 20-jarig bestaan viert. Het is een open atelierroute met ruim 140 deelnemers. Dat is dus een heel groot aanbod, waaruit je een al dan niet verstandige keuze moet maken. Op zich al moeilijk genoeg, ware het niet dat The Big Draw Leiden er ook nog is en een Verrassend Winkelweekend. Kortom, het hoofd tolt weer helemaal om.
Maar ik besloot om gisteren dan toch maar een paar deelnemers van de Kunstroute te bezoeken. Om te beginnen Studio Varf op de Hogewoerd, net om de hoek van mijn woonstraatje. In die studio werkt Hans van der Velde op een manier die niet zo veel meer voor komt. Hij werkt namelijk vanuit de oude technieken van de grote meesters, waarbij hij zich vooral richt op het kleurgebruik. Ambachtelijke kunst dus. Hieronder zie je een “grisaille” van hem. In een “grisaille” worden geen natuurlijke kleuren gebruikt, maar worden schakeringen van één kleur (meestal grijs of bruin) gebruikt.
Vanaf de Hogewoerd liep ik langs de Nieuwe Rijn richting stad en zo kwam ik terecht in het atelier van Ans Zuyderhoudt. Hoe vaak ik hier al langs ben gelopen, weet ik niet meer, maar dit atelier was me nooit opgevallen. Zij maakt bijzondere vormen met hoogdruk, waarbij laag over laag wordt aangebracht. Op die manier ontstaan grillige, kleurrijke vormen die op de een of andere manier aan de natuur doen denken. Nieuw zijn in Photoshop bewerkte foto’s, die een heel nieuwe kijk geven op bv. de golfbrekers bij Haamstede. Persoonlijk vond ik die erg mooi. Hieronder een tekening die ze maakte voor haar atelierraam, en waarin je de golfbrekers ook herkent (of niet natuurlijk).
Van de Nieuwe Rijn via de Middelstegracht naar de Kaasmarkt was een aangename wandeling. In de tuin van de oude Kaasmarktschool had ‘Lampie’ Wouda een kinetisch waterkunstwerk gerealiseerd. Kinetisch betekent in dit geval, dat de beweging centraal staat. Het werk van Wouda bestond uit een grote bak met water en een bouwwerk met drie tuingieters, die konden kantelen. Via slangen werden de gieters gevuld, waarna ze door het eigen gewicht kantelden en gingen sproeien. Daardoor ontstond een soort klein straalbuis-effect en ging het geheel langzaam draaien. En als de gieter leeg was, moest die door een contragewicht weer terug kantelen. Hier en daar moest nog een beetje bijgesteld worden, maar de bedoeling was duidelijk. Ik heb daar, in die oude tuin, toch even volkomen geïntrigeerd staan kijken naar kantelende gieters.
Van de Kaasmarkt dwars door de drukke stad naar de Oude Vest, naar het oude Coninckshof uit 1773. Daar was een beeldentuin ingericht door Atelier Morslevend van kunstenaar Simone van Olst. De vele beelden, van Simone zelf maar ook van vele cursisten, kwamen mooi uit in deze historische context. Beelden van vele soorten steen, meest non-figuratief. Bijna allemaal te koop voor leuke, interessante prijzen. Overigens zit er wel veel eenheid in de tentoongestelde werken, de reden waarom ontgaat mij. Hieronder een van de afwijkende beelden, een Dromedaris van Braziliaans speksteen, gemaakt door Kees en te koop voor 350 euro.
Van de Oude Vest nu voor het laatste bezoek, via de geheel opgeknapte Breestraat, naar het pand waar vroeger boekhandel de Slegte in zat. In dit grote pand zit nu tijdelijk Even Open, een soort creatief pop-up warenhuis waarin kunstenaars en creatieve ondernemers elkaar tijdelijk hebben gevonden (en misschien wordt het wel blijvend, in de een of andere vorm). In de winkel vindt je eigenlijk van alles, van schilderijen tot kinderkleding en alle creatieve kunstvormen daar tussen in. Echt zo’n zaakje waar je een uur kunt ronddwalen en waar je dan van alles kunt tegenkomen. Hieronder een doorzicht van dit creatief warenhuis.
En daarmee zat de eerste dag van de Kunstroute er op. Vandaag, zondag 28 september, is er nog een tweede dag, tot 18 uur.
Indrukwekkend!
Vriendelijke groet,