Ooit een film gezien met slechts één zichtbare acteur? Dat klinkt niet erg spannend, zo’n soort monoloog. Meer iets voor het toneel, toch? Regisseur Steven Knight laat met Locke zien dat het ook mogelijk is om met maar een enkele acteur een uitermate boeiend, spannend en ontroerend verhaal neer te zetten.
Locke rijdt die nacht vanuit midden Engeland, misschien Birmingham, naar Londen. Daar moet hij zijn voor een privézaak. Door telefoontjes probeert hij zijn werk op orde te krijgen en zijn assistent aan te sturen om het grote project vlekkeloos te laten verlopen.
Maar gaandeweg de rit verliest hij zijn baan en gaat zijn huwelijk naar de knoppen. Geen werk meer, geen huis, geen vrouw. Hij heeft alleen zichzelf nog, in het donker van die auto.
Tom Hardy geeft op indrukwekkende en menselijke wijze gestalte aan Ivan Locke. Soms wanhopig, dan weer verbeten, proberend te redden wat te redden valt, maar soms ook heel eenzaam en verdrietig. Alleen dit al maakt de film het waard om gezien te worden. Want hier zie je in anderhalf uur alle menselijke emoties voorbij komen, in een donkere auto, rijdend door het donkere Engelse landschap.
En zo blijkt het mogelijk om een uitermate boeiende film te maken van een man in een auto, rijdend in een donkere nacht. Regisseur Steven Knight, vooral bekend van zijn scripts voor “Dirty Pretty Things”, “Eastern Promises” en de sterke serie “Peaky Blinders”, slaagt erin om met weinig middelen inzicht te geven in het ratjetoe aan emoties die door een mens heen kunnen daveren. Een ijzersterk verhaal met een ijzersterke acteur.
Bijzonder kijkvoer voor de filmliefhebber.
