De eerste dag van totaal negen dagen met films, waarin 22 films op het programma staan. Een echte uithoudingsslag, maar wel een hele leuke. Met hopelijk heel veel mooie, ontroerende, spannende, opwindende, diepzinnige, onbegrijpelijke en vreemde films. De komende week volgt hiervan elke dag een verslag, vandaag voor het eerst.

Film 1: St. Vincent

St. Vincent is het regiedebuut van Theodore Melfi. De film vertelt het verhaal van de 11-jarige Oliver, wiens ouders net zijn gescheiden. Samen met zijn moeder Maggie komt hij naast de chagrijnige Vincent te wonen, die ook wel van een drankje houdt. Vincent is uiteindelijk bereid om op zijn nieuwe buurjongetje te passen.

Laten we beginnen met het negatieve. De film barst van de cliché’s. Een net gescheiden te dikke moeder moet heel veel werken en heeft daardoor te weinig tijd voor haar zoontje. Zoontje is een kleine ‘wise guy’, beetje nerderig, die op zijn nieuwe school direct wordt gepest. Buurman is een oudere mopperkont, die zichzelf slecht verzorgt. Uiteraard heeft hij ook een financieel probleem, mede door het gokken. Maar tegelijkertijd is hij ook een vent met een heel klein hartje. Alles loopt verkeerd, bij moeder, bij buurman, eigenlijk bij iedereen.

Goed, dat gezegd hebbende, kunnen we ook constateren dat het een prima film is. Met een lach en een traan en uiteraard de Amerikaanse moralistische boodschap. Want de vraag is “waardoor wordt een heilige heilig”. Maar het is humoristisch, ontroerend, idioot, grofgebekt en nog veel meer. En de film heeft een heel grote pre, en dat is de hoofdrol van Bill Murray. Geknipt voor dit soort rollen en echt, er is maar een acteur die dit werkelijk goed kan. Eindconclusie is dan ook dat St. Vincent een mooie film is voor het hele gezin. Gaat dat zien!

Mijn waardering: de film zelf krijgt een 7, maar door het spel van Bill Murray maak ik er een 7½ van.

St Vincent

regie: Theodore Melfi

Met: Bill Murray, Melissa McCarthy, Jaeden Lieberher, Chris O'Dowd en Naomi Watts

Duur: 103 minuten.
IMDB waardering: 7.6

Film 2: Zero Motivation

Zero Motivation is een dwaze, donkere komedie over een eenheid van het Israëlische leger, bestaande uit jonge vrouwelijke soldaten, gelegerd op een afgelegen basis, ergens in de woestijn. Zohar en Daffi, twee hartsvriendinnen, komen hun tijd door met het verschuiven van stapels papier, het versnipperen en het spelen van computerspelletjes. En natuurlijk met het aftellen van de dagen totdat ze weer terug kunnen naar hun normale leven. Een soort tragikomedie dus, met vleugjes M*A*S*H vanwege de totale onzinnigheid. Tegelijkertijd is het een stevige kritiek op het dienstplichtsysteem van Israël.

Afgezien van het feit dat het bij vlagen een hilarische film is, waarin ook wel een paar ernstige zaken als een zelfmoord aan de orde komen, is Zero Motivation geen bijzondere film die je absoluut moet hebben gezien.Waarschijnlijk is deze film in Israël zelf meer van belang dan daarbuiten.

Mijn waardering: een 6.

Zero Motivation

regie: Talya Lavie

Met: Dana Ivgy, Nelly Tagar, Shani Klein en Heli Twito

Duur: 100 minuten

IMDB waardering: 8.2