Wat te doen op zo’n prachtige zonnige zondagochtend, als je al vroeg op bent. Een stukje wandelen, dat lijkt het meest voor de hand te liggen. Maar dan doemt de vraag op “waar dan?”. Want vanuit Leiden kun je eigenlijk alle kanten op met wandelen.
Je kunt richting Zoeterwoude, oostwaarts, de polders intrekken. Je kunt noordwaarts richting Warmond rondom Het Joppe. Maar je kunt ook richting Noordwijkhout om daar de duinen in te trekken (wat dacht u van het schitterende gebied bij Vogelenzang). Of richting Katwijkse of Noordwijkse duinen, het Panbos bijvoorbeeld.
Maar we kozen dit keer voor een iets zuidelijker koers, richting de Wassenaarse slag. Daar kun je twee kanten op, richting Meyendel of richting Katwijk. Ondanks het redelijk vroege tijdstip was het al tamelijk druk, vooral hardlopers en wielrenners. Kennelijk triggert zo’n zonnetje vele sportievelingen tot het verrichten van een grote inspanning.
Er stond een stevige bries, maar op veel plekken merkte je daar helemaal niets van. Mooi was het grootse geruis van de boomtoppen, die door de wind werden beroerd. Ik vind dat altijd een heerlijk geluid. Richting Meyendel loop je vooral in een bosachtig deel en als je dan met een boogje de weg weer oversteekt, richting noorden, dan loop je een echt duingebied binnen dat wordt terug gebracht richting de oorspronkelijke vegetatie. Vroeger werd hier rivierwater naar toe gebracht om door het duinzand te worden gefilterd tot drinkwater, maar het gevolg was wel dat er een veel ruigere plantenwereld ging groeien. Omdat er geen rivierwater meer door de duinen wordt gezuiverd, heeft men nu de rijke toplaag afgegraven waardoor de schrale duingrond weer bovenkomt. En dat leidt weer tot een heel andere begroeiing. Het landschap ziet er in ieder geval heel schraal uit.
Doordat het heel helder weer was, kon je op een hoog punt mooi uitkijken over de zee (waar overigens enkele flinke schepen voorbij voeren). En in de verte zag je heel duidelijk de skylines van Scheveningen, Katwijk, Noordwijk en zelfs Leiden.
