In de kast met nog te lezen boeken vond ik enige tijd geleden “Boeman” van de Noorse schrijfster Unni Lindell. Zij heeft een hele serie thrillers geschreven met als hoofdpersoon hoofdinspecteur Cato Isaksen van de politie van Oslo.

“Boeman” is het 8e deel in de serie van negen boeken met Cato Isaksen. Eerder las ik het eerste boek, “Het dertiende sterrenbeeld”, en het derde boek, “Dromenvanger”.

Cato Isaksen, die in veel voorgaande boeken moeite had om te kiezen tussen zijn vrouw Bente en zijn minnares Sigrid, is inmiddels dit probleem voorbij. Hij is weer gelukkig met Bente en zijn kinderen (waarvan een bij Sigrid). Geheel in de traditie van de moderne Scandinavische thriller moet er wel een getroubleerde speurder zijn, want die vinden we overal terug, zowel in boeken als tv-series. In dit boek is het de jonge inspecteur Marian Dahle, die zich vanuit een geweldige bewijsdrang nergens aan stoort. Alle regels slaat zij in de wind en bewijsmateriaal verzamelt ze, wettig en onwettig. Als de misdaad maar wordt opgelost. Tegelijkertijd is ze wel een uitstekende rechercheur, die meer op intuïtie werkt dan methodisch.

Op een dag valt er in een voorstadje van Oslo een vrouw van haar balkon op de zesde verdieping. Al snel wordt duidelijk dat het om een moord gaat. Een overbuurman heeft bij toeval de moord gefilmd, maar de dader kan niet worden herkend.

Tezelfdertijd voelt een jong Pools meisje, dat op een camping aan het strand werkt, zich begluurd in haar woonhokje op de camping. Meer dan 20 jaar geleden werd op deze plek een ander jong meisje vermoord.

Isaksen en Dahle beginnen, samen met hun team, het onderzoek en komen al snel voor veel vragen te staan. Wie was eigenlijk de vermoorde vrouw en wat was haar achtergrond? Langzaam wordt duidelijk dat zij niet was voor wie zij zich uitgaf en ook de oude buurvrouw, waar ze regelmatig mee op een bankje zat te praten, blijkt iemand anders te zijn dan gedacht.

Het wordt een grote puzzeltocht naar de oplossing, waarbij de sleutel vooral in het verleden ligt. Een wonderbaarlijk verhaal ontvouwt zich aan de lezer, die samen met Isaksen en Dahle van de ene in de andere verbazing valt. Toch zijn de gebeurtenissen logisch, het zou gewoon gebeurt kunnen zijn.

Het boek komt een beetje traag op gang, vooral omdat Lindell de neiging heeft om veel details te vertellen. Dat komt het tempo niet ten goede, maar naarmate het verhaal vordert worden de hoofdstukken korter en neemt het tempo toe. Daardoor wordt ook de spanning meer opgevoerd en uiteindelijk denk je als het ware mee met de rechercheurs. De ontknoping is verrassend.

“Boeman” is een aardige thriller voor wie van Scandinavische policiers houdt. Het is evenwel geen topthriller en waarschijnlijk ook niet het beste boek van Lindell. Desalniettemin aardig leesvoer voor de lange winteravonden of op een warme zomeravond.

Boeman (Mørkemannen) - Unni Lindell - 2009 - 326 blz.

Uitgeverij Q

Vertaling: Carla Joustra