De middag voor Kerstavond leek ons een geschikt moment om de nieuwe Star Wars: The Force Awakens te gaan zien. De grote zaal van Trianon was halfvol, vooral ouders met kinderen hoewel ik ook wel wat opa’s en oma’s ontdekte.

Het begin was veelbelovend ouderwets, de door het beeld scrollende tekst die in de verte verdwijnt. Deze film is eigenlijk de opvolger van Star Wars Episode VI: Return of the Jedi uit 1983. Voor de niet-weters, er zijn nu 7 Star Warsfilms. De eerste serie wordt wel de “Oorspronkelijke trilogie” genoemd. Dit zijn de films uit 1977, 1980 en 1983. Daarna kwam een serie onder de naam “Prequel-trilogie” met films uit 1999, 2002 en 2005. Die laatste serie bestrijkt dus feitelijk de jaren voor de “Oorspronkelijke trilogie”. En dan nu, na tien jaar, eindelijk weer een vervolg, aansluitend bij laatstgenoemde trilogie. En dit is dan weer het begin van de nieuwe “Sequel-trilogie”. Dat dus even voor de duidelijkheid en plaatsbepaling.

The Force Awakens speelt zich een aantal jaren af na de dood van Darth Vader en de ondergang van het Rijk. Uit de as van het dode rijk is een nieuwe orde ontstaan, de First Order. Dictatoriaal, doet denken aan het nazi-rijk Duitsland. Een van de belangrijkste opdrachten van de First Order is om de verdwenen Luke Skywalker, de laatste Jedi, te vinden.

Als onder aanvoering van de duivelse Kylo Ren een klein dorpje aanvallen omdat ze vermoeden dat daar iets gevonden kan worden dat naar Luke Skywalker kan leiden, krijgt Poe Dameron (Oscar Isaac) een klein zakje in handen gedrukt van Lor San Tekka. Als Poe wordt opgepakt door de Stormtroopers kan hij het zakje nog net in een vakje van een droid frommelen. Die droid is de schattige BB-8, een leuke toevoeging aan de al bestaande droids.

BB-8 ontvlucht het strijdtoneel en komt terecht bij Rey (Daisy Ridley), een soort zwerfster die oude metalen opsnort en verkoopt. En dan begint het grote avontuur, waar ik verder niet over zal uitweiden.

Prachtig is als halverwege de film de oude bekenden Han Solo (Harrison Ford) en Chewbacca (Peter Mayhew) weer opduiken. Dan krijg je ook echt het gevoel dat het het vervolg is van de oude serie. Waarna ook prinses Leia, als generaal, weer in beeld komt.

De hele serie Star Wars-films is inmiddels uitgegroeid tot een legende met mythische proporties. Deze film sluit daar mooi op aan. Opnieuw zien we het gevecht tussen ‘good’ en ‘evil’, waarbij uiteraard ‘good’ overwint. Het verhaal is duidelijk en de verfilming is, zoals gebruikelijk, overdonderend.

Goed om te zien dat er twee nieuwe sterren in de dop zijn toegevoegd, Daisey Ridley en John Boyega als de omgeturnde Stormtrooper Finn. Vooral Daisey Ridley is een welkome frisse aanvulling van de cast. Haar toekomst is verzekerd, want in de volgende films komt zij weer terug.

Over het 3D-effect ben ik iets minder te spreken. Want soms lijkt het wel of de acteurs door een kijkdoos lopen, het is net te opvallend 3D. Maar misschien is dat niet aan mij besteed, want dit was dan mijn derde 3D film.

Maar al met al een heerlijke rollercoaster met grootse vechtsscènes, spanning en sensatie, geweldige decors in de vorm van immense ruimteschepen. Kortom, het kijken waard.