Vorige week was er weer een Leidse Restaurantweek en HW en eega vonden dat een mooie gelegenheid om weer eens uit eten te gaan. Probleem is dan altijd waar naar toe te gaan. Een aantal restaurants ken je al en dus kijk je vooral naar de nieuwelingen. Een van die ‘relatieve’ nieuwelingen is Bree56, een soort zusterrestaurant van Bree33 naast de Trianon bioscoop. Bree56 zit, zoals de naam al doet vermoeden, op de Breestraat in het pand waar jarenlang De Troubadour was gevestigd. Een bekende naam voor veel Leidenaren, die daar wel eens een vorkje geprikt hebben.

Dus Bree56 werd het. Domein van chefkok Tom van Aken. De formele naam is Bistro Bree56. Een bistro is van oorsprong een kruising tussen een restaurant en een kroeg, maar ik moet zeggen dat Bree56 me meer aan een restaurant doet denken dan aan een kroeg. Het is ook zeker geen eetcafé, hoewel het interieur daar misschien wel iets van weg heeft. Geen gedekte tafels met zilveren bestek, maar gewone houten tafels en stoelen. Eenvoudig, maar wel passend in de omgeving. De geest van De Troubadour zweeft er wellicht af en toe nog rond.

Als starter koos ik voor de Terrine van eend uit de Veluwe, met krullen eendenlever, op een salade van knolselderij, poeder van rode biet en een compôte van appel. De terrine, een dun plakje gebonden eend, smaakte fris in combinatie met de onderliggende knolselderij. De krullen eendenlever smolten bijna op je tong en de smaak was zachtromig. De appelcompôte, in de volksmond ook wel appelmoes genoemd, was zoals die hoort te zijn. Bijzonder was de rode bietpoeder, want als je die ergens bij aanstipte kreeg je ineens een volle bietensmaak in de mond. Een verrassende en sterke opener.

Eega koos als starter voor de Geroosterde coquille met zacht gegaarde kalfswang, crème van aardpeer en een schuimige saus van witlof en truffel. Eega is dol op coquilles, ook wel sint-jakobsschelp genoemd, en de combinatie met een zacht stukje vlees was wonderbaarlijk. De crème en het schuim zorgden voor de afronding met verschillende smaken. Opvallend was dat in beide voorgerechten de verschillende smaken duidelijk te herkennen waren. Om dit allemaal te kunnen proeven waren kleine hapjes belangrijk. Hiermee kwam het onderscheid goed naar voren.

Na deze voortreffelijke opening volgden de hoofdgerechten. Eega had gekozen voor de Op de huid gebakken dorade-filet met kokkels, een mousseline van Opperdoes, tamme kastanjes en een saus van sauvigon blanc. Eega houdt van alles wat uit de zee komt, zoals je misschien al had geraden. Hier twee zeegerechten bij elkaar, de dorade (een soort zeebaars) en kokkels (een schelpdier). De combinatie was ragfijn, stevig en zacht, gebakken en zilt. Afgemaakt met een mooie puree van de Opperdoes, waarschijnlijk Nederlands lekkerste aardappel. Een smaakvolle combinatie, afgerond met een licht druivensausje.

HW daarentegen had gekozen voor een steviger vleesgerecht, de Rouleau van polderhoender met een terrine van Zeeuws spek en aardappel, crème van bospeen en beurre noisette met gerookte amandelen. Zo’n rouleau is feitelijk een rol van kippenvlees. Heerlijk van smaak met een vettig randje eromheen, met daarnaast een mooie combinatie van zoutig spek en malse aardappel. Met als toevoeging de ietwat zoetige smaak van bospeen. Alleen de gerookte amandelen vond ik iets minder passen, omdat alles zacht en smeltgaar is en de amandelen daartegen te hard afsteken.

En dan is het al weer tijd voor het dessert, oftewel de toetjes. HW had gekozen voor een Taartje en schuim van Gin & Tonic met een bombe van limoen, siroop van mint en een sorbet van komkommer. De ietwat bittere smaak van de tonic werd prima in toom gehouden door de friszurige smaak van de limoen en de geweldige frisheid van komkommer. Volle smaken kwamen hier tot volle glorie, zodat de mond verbaasd uitriep “geweldig heerlijk!”.

Eega had, als vrouw, uiteraard gekozen voor een chocoladeachtig nagerecht, drie bereidingen van hazelnoot, een Madeleine doordrenkt met siroop van sinaasappel/rum en sorbet van pure chocolade. Verrassend gemaakt met een heel klein bloempotje, waar de chocoladebrokjes uitliepen, een smeuiige madeleine vol sinassmaak met op de achtergrond het rumkadertje.

Kortom, een avondje genieten van culinaire hoogstandjes, die te weinig in Leiden worden vertoond. In dat opzicht is Bistro Bree56 een absolute aanwinst voor de smaakliefhebbers van Leiden en omstreken. En dat alles voor een competitieve prijs van 33 euro per menu. Je zou bijna willen dat alle restaurants een dergelijk beleid hanteren.

Toen wij er waren zat de zaak helemaal vol, niet in het laatst met een groep studenten/studentes. En dan wil het geluidsniveau wel eens omhoog gaan, met als resultaat dat je jezelf bijna niet eens kunt verstaan. Wellicht kan hier nog iets aan worden gedaan, iets meer demping is prettig voor het oor en tilt de eetbeleving naar een nog hoger niveau.

HW en eega weten nu al dat ze zeker vaker bij Bree56 gaan komen.