De nieuwe Franse serie ‘Marseille’ is een klassiek politiek drama in de beste zin van het woord. Een Shakespeariaanse vader en zoon strijd, loyaliteit, verraad, familietoestanden, allemaal onderwerpen in deze 8-delige serie van Netflix. Doe er nog een snufje maffia bij, de voetbaltrots op Olympique Marseille en wat gettogevoel en je hebt alles wel zo’n beetje te pakken.
In de eerste berichten over ‘Marseille’ werd vooral gerept over een Franse ‘House of Cards’. Waar deze vergelijking vandaan komt of wie dit verzonnen heeft, weet ik niet, maar de plank wordt flink misgeslagen. ‘Marseille’ moet op zijn eigen merites worden beoordeeld en dan blijkt het een prima serie te zijn.
Maar in de eerste aflevering gaat Lucas bij een stemming over een havenproject zijn eigen gang en steekt zijn oude leermeester een mes in de rug. Tegelijkertijd kondigt hij aan dat hij bij de komende verkiezingen gaat voor het burgemeesterschap. De oude Taro voelt zich verraden en komt terug op zijn besluit om niet aan de verkiezingen mee te doen.
Wat volgt is strijd op leven en dood tussen Taro en Lucas. Deze strijd heeft gevolgen voor iedereen die in de buurt komt van deze twee kemphanen. Er rollen politieke koppen, verbonden worden gesmeed en even vrolijk weer om zeep geholpen, vriendschappen en huwelijken komen onder spanning te staan. En op de achtergrond wordt volop door derden geïntrigeerd om er zelf beter van te worden.
Kortom, een drama vol spanning en kronkelige plotwendingen. De serie is opgenomen in Marseille en dat geeft een heel bijzondere sfeer. Marseille is de tweede stad van Frankrijk, bekend als havenstad en daardoor ook als drugsstad. Hoge misdaadcijfers, grote arme wijken midden in het centrum vol met Noord-Afrikanen.
De eerste aflevering moet je er even inkomen, maar dan komt de serie als een rollercoaster over je heen. Na alle verhalen over Depardieu en zijn wanstaltige spel in ‘Welcome to New York’ had ik mijn twijfels over de hoofdrolspeler, maar die twijfels heb ik overboord moeten kieperen. Depardieu zet een prachtig karakter neer, eigenwijs, doordrammerig, grote bek, maar ook charmant en vriendelijk. Zijn tegenspeler Magimel geeft uitstekend tegenspel als de jonge musketier, die op eigen benen wil staan. Berekenend en manipulerend probeert hij de strijd aan te gaan. Ook de andere rollen zijn uitstekend bezet.
‘Marseille’ is een serie waar je even aan moet wennen, maar dan ben je verkocht. Ik ben benieuwd of er een vervolg komt.