De jonge Bobby (Jesse Eisenberg), die er genoeg van heeft om bij zijn vader in de zaak te werken, is op zoek naar iets anders. De Bronx heeft hij wel gezien en hij wil wel iets avontuurlijkers. Zijn ouders sturen hem dan naar zijn oom Phil (Steve Carell), een grote man in Hollywood’s filmbusiness, in de verwachting dat deze Bobby wel verder kan helpen. Na wat binnensmonds gemopper van Phil geeft hij Bobby toch een baantje als een soort manusje-van-alles.
Als Bobby bij zijn oom op kantoor komt valt hij onmiddellijk voor diens mooie secretaresse Vonnie (Kristen Stewart). Als zij ook nog eens wordt belast met de taak om Bobby alles in Hollywood te laten zien, bloeit de smachtende liefde in hevige mate. Vonnie vindt Bobby wel aardig, maar blijkt uiteindelijk al een oudere man als ‘lover’ te hebben.
Dan blijkt dat oom Phil de ‘lover’ is en keert Bobby ontgoocheld terug naar New York. Daar krijgt hij een baan in een grote nachtclub, die wordt gerund door zijn broer Ben (Corey Stoll). De nachtclub blijkt de dekmantel te zijn voor witwasoperaties van de maffia en Ben blijkt een grote keiharde gangster.
In de nachtclub komen Bobby en Vonnie elkaar weer tegen. Zij is samen met haar man, oom Phil, op de terugreis van Europa naar Hollywood. Natuurlijk weten wij al, dat hoewel Bobby gelukkig getrouwd is, hij Vonnie nooit heeft kunnen vergeten. En dat geldt voor haar ook. Een liefde, die had moeten zijn, maar nooit is geworden.
Café Society heeft alle ingrediënten van een Woody Allen film. Het leven op zich, de kansen, het lot, de liefde, de schuld. Jesse Eisenberg speelt een prima rol en fungeert eigenlijk als een ouderwetse Woody Allen, zoals hij vroeger zelf speelde. Alleen zijn de scherpe kantjes er een beetje afgesleten, de ouderdom en wijsheid zorgen voor minder sarcasme en meer vriendelijkheid. Toch blijven de dialogen, vooral in het Joodse gezin van Bobby’s ouders, weer messcherp en hilarisch.
De beelden zijn betoverend. Cameraman Vittorio Storaro heeft de jaren 30 sfeer prachtig in beeld gevat en ook de beelden van New York by night zijn magisch. En de muziek mag uiteraard ook niet vergeten worden, heerlijke jazz uit die periode.
Kortom, als je een avondje onbezorgd wilt genieten van een romantisch verhaal met fraaie beelden, dan mag je Café Society niet missen. En eigenlijk mag je geen enkele Woody Allen film missen.
