Samuel Bjørk is een nieuwe ster aan het toch al volle firmament der Scandinavische misdaadschrijvers. En zoals te doen gebruikelijk komt er dan onmiddellijk een spannend duo aan te pas, waarover een hele serie boeken kan worden geschreven.

In dit geval het iconische duo Holger Munch, leider van het onderzoeksteam, en Mia Krüger, een gevalletje apart. Krüger is een buitengewoon talent dat veelal afgaat op haar intuïtie. Maar daarnaast is ze zwaar depressief vanwege de zelfmoord van haar zus.

In het eerste boek, dat in 2015 verscheen, ontmoeten we haar als ze eenzaam op een eilandje aan de Noorse kust verblijft. Onafwendbaar zakt ze af richting zelfmoord, totdat Munch ineens voor de deur staat. Dat is in ieder geval voorlopig haar redding.

Want op het platteland, buiten Oslo, is een zesjarig meisje gevonden dat is opgeknoopt aan een boom. Ze heeft vreemde poppenkleren aan een een bordje om haar nek met de tekst “ik reis alleen”.

Waarna Munch zijn oude onderzoeksteam weer bij elkaar roept, aangevuld met de it-nerd Gabriel, en een spannend verhaal volgt. Een kat-en-muis spel volgt, waarbij de slimme dader telkens weer het team te slim af is.

Naast de twee hoofdpersonen zijn er nog meer interessante karakters, hetgeen het verhaal een extra kracht geeft. De diverse plotlijnen zijn niet allemaal even logisch en goed uitgewerkt, maar al met al is het een uitstekend debuut.

Dit jaar verscheen het tweede boek, ‘De doodsvogel’. Gelukkig staat er een titel op dit boek, anders zou je qua omslag denken dat je het oude boek nog in handen hebt.

Maar goed, er wordt opnieuw een dood meisje gevonden, dat ritueel lijkt te zijn vermoord. Ze is sterk vermagerd en omringd met veren en occulte symbolen. Vandaar de titel. Munch en zijn team worden op de zaak gezet en opnieuw moet hij op zoek naar Mia Kruger. Met haar gaat het bergafwaarts, nog steeds depressief en met zelfmoordneigingen, maar nu drinkt ze er ook nog als een tempelier bij. Oh oh, als dat maar goed gaat.

Enfin, het onderzoek start en opnieuw zijn er veel nevenlijnen in het verhaal verwerkt. In dit geval leren we zelfs de moordenaar al kennen voor het einde. Vaak haalt dat de spanning weg, maar dat is in dit geval niet zo.

Opnieuw een razend spannend boek, dat je heel snel wilt uitlezen. Bjørk gebruikt doorlopende plotlijnen in de boeken. Waar in het eerste boek de kleindochter van Munch het moet ontgelden, komt in ‘De doodsvogel’ zijn dochter aan de beurt. Puntje van kritiek is misschien dat de plotontwikkeling iets te veel op elkaar lijkt.

Aanraders dus om de donkere dagen voor de Kerst mee door te komen.