De eerste voetbalweek

De eerste voetbalweek zit er op. Wedstrijden zijn gespeeld, verrassingen genoteerd, teleurstellingen dreunen nog na. Kritiek komt al snel op, maar laten we niet vergeten dat het pas de eerste week is. Er kan nog van alles gebeuren, niets is al beslist.

Laat ik eerst even vooropstellen dat ik sinds mijn vroege jeugd Feyenoordsupporter ben. Dat kreeg ik met de paplepel ingegoten, hoewel ik toen nog in Twente woonde. Dat was de tijd van Sportclub Enschede en Enschedese Boys. FC Twente was nog een ver verwijderd station. Eens supporter, altijd supporter, dat verander je niet zo maar. Feyenoord is het dus altijd gebleven, het lijden zit er dus wel diep in de afgelopen tien jaar.

Welke wedstrijden heb ik deze eerste voetbalweek gezien (op de tv welteverstaan). Begonnen met de Johan Cruyffschaal, daarna de voorronde Champions League tussen Standard Luik en Ajax, vervolgens de voorronde Europa League tussen AS Trençin en Feyenoord, op vrijdag Leicester City – Manchester United, op zaterdag twee Premier League wedstrijden (Newcastle United – Tottenham Hotspur en Huddersfield Town – Chelsea), op zondag de eerste competitiewedstrijd van Feyenoord, uit tegen De Graafschap, en Arsenal – Manchester City.

De wedstrijd om de Johan Cruyffschaal tussen PSV en Feyenoord was voor Nederlandse begrippen aardig, hoewel zeker niet echt goed. Beide ploegen speelden degelijk en redelijk behoudend, bang om te verliezen. Weinig echte uitgespeelde kansen. Pas toen Lozano inviel kwam er wat snelheid en verrassing op het veld. Feyenoord de lucky winner via penalties.

Ajax, de voor velen gedoodverfde kampioen vanwege Blind en Tadic, heeft mij nog niet kunnen overtuigen. Kwaliteit voldoende, maar of dat ook leidt tot een geoliede voetbalmachine, ik heb mijn twijfels. De eerste helft tegen Standard werd er fris en vrolijk gespeeld, maar toen de Belgen in de 2e helft druk gingen zetten gingen de Amsterdammers gruwelijk de mist in. Ogenschijnlijk de betere ploeg, maar in werkelijkheid niet bestand tegen een duwtje. Een 2-0 voorsprong bleek uiteindelijk niet genoeg. Idem dito in de eerste thuiswedstrijd tegen Heracles. Na een 0-1 achterstand nog met moeite de 1-1 over de streep trekken. Wat is dat toch met die Amsterdammers. Bluffen dat ze de hele wereld aan kunnen, maar als puntje bij paaltje komt, dan geeft niemand thuis. Om gek van te worden. Hopelijk slagen ze er dinsdag in om Standard alsnog te kloppen en de volgende ronde te bereiken, maar ik durf mijn dubbeltje er niet op te zetten.

Nee, dan Feyenoord. Vertrouwen getankt door de schaal te winnen en met lef afreizen naar Zilina in Slowakije, waar het nietige AS Trencin de tegenstander zou zijn. Het cluppie van Tscheu La Ling en die rare coach Ricardo Moniz, die overal na een seizoen werd weggestuurd. Een ploeg die draait op de Cruyff voetbalprincipes. Met een paar Nederlandse spelers, die het hier niet gered hebben. Terecht natuurlijk dat enkele voetbaltoppers gespaard werden en terecht natuurlijk dat Feyenoord van tevoren niet op de slechte kunstgrasveld wilde trainen, want stel je voor dat de kostbare beentjes van die edele voetballers pijn kregen. Wel, die pijn kregen ze. Aan alle kanten. Een afstraffing…. Wel meer balbezit, maar afgetroefd op voetbalslimheid, teamspirit, handelingssnelheid. De Feyenoorders werden aan alle kanten voorbijgelopen en afgetroefd. Een meer dan terechte 4-0 nederlaag was het gevolg. Dat deze domper hard in Rotterdam aankwam bleek zondag wel, toen de ploeg ook terecht onderuit ging. Nu met 2-0 tegen De Graafschap, de promovendus. Volgens mij moet een ploeg spelen vanuit een plan, een visie. Dat is wat Feyenoord momenteel helemaal niet heeft. Er lopen elf man op een grasveld, die met de beste wil niet weten wat ze daar samen aan het doen zijn. Bijvoorbeeld tijdens de opbouw van een aanval onzuiver passen en dus balverlies. De omschakeling is dan dramatisch, want de tegenstander heeft een vrij veld voor zich. Bijvoorbeeld, bij een aanval staat Toornstra aan de zijlijn met de bal en speelt die in de hoek. Prima, want zijn aanvaller gaat die hoek in en krijgt de bal. In plaats van dat Toornstra nu naar binnen trekt voor een combinatie blijft hij doelloos staan. De bal wordt verspeeld, kans voorbij. Zo zijn er honderden momenten in die twee wedstrijden waarin spelers elkaar helemaal niet verstaan. Het ziet er naar uit dat het een dramatisch seizoen wordt voor de Rotterdammers. Maar ik blijf supporter en hopen op het Mirakel van Rotterdam komende donderdag.

Duidelijk is opnieuw dat Nederland de aansluiting met de Europese subtop aan het verliezen is. AZ is inmiddels uitgeschakeld door Kairat Almaty uit Kazachstan, Vitesse op het punt van uitschakeling door FC Basel, Feyenoord op het randje uitschakeling door Trencin uit Slowakije. Wat resteert is misschien nog een ronde overleving voor Ajax, maar dan moeten ze tegen Slavia Praag of Dinamo Kiev. Daarna mogen ze door in de groepsfase Europa League. En PSV moet het nog waar maken tegen waarschijnlijk BATE, een ploeg die al enkele keren groepsfase Champions League heeft gehaald.

Tel uit je winst. Vrijdag weten we meer.